“ဘ၀၏ပထမဦးဆံုးမ်ား” …. တဲ့။ လြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ ငယ္ဘ၀ ေမြးဖြားလာခ်ိန္မွ ယေန႔ကာလအထိ ႀကံဳဆံုခဲ့ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ စဥ္းစား တူးေဖာ္ရသည္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းသလို လူတစ္ေယာက္၏ မွတ္မိႏိုင္စြမ္းကို စမ္းသပ္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္၍ တနည္းအားျဖင့္ စိန္ေခၚမူတစ္ခုဟုလည္း ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ရင္းႏွီးေသာ ဘေလာဒ့္ဂါ ကိုေအာင္သာငယ္က ဤေခါင္းစဥ္အားေရးပါရန္ သတိတယ က်ေနာ့္ကို တက္ဂ္ထား၍ ၄င္းအားေက်းဇူးတင္မိသည္။ ေက်းဇူးပဲအစ္ကိုေရ….
ပထမဆံုး မက္ခဲ့ဖူးတဲ့အိပ္မက္ - ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ ျဖစ္ရန္ (အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္)
လူ႔ေလာကထဲသို႔ ပထမဦးဆံုး ေရာက္ရွိလာသည့္အရပ္ေဒသ - ေက်ာင္းေတာ္ရာေက်းရြာ
ပထမဦးဆံုးကစားခဲ့ေသာ ဂိမ္း - သားေရပင္ပစ္ျခင္း
ပထမဦးဆံုး သတိထားႏွစ္သက္မိေသာ အရာမ်ား - ေျခသြားလမ္းကေလးမ်ား၊ လွပ၍သာယာေသာ ညေနခင္းမ်ား၊ လယ္ကြင္းမ်ား (မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္)
ပထမဦးဆံုး သူငယ္ခ်င္း - ခင္ေမာင္၀င္း (သာဒင္ႀကီးဟု အမ်ားကေခၚသည္)၊ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ မည္ကဲ့သို႔ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရမည္ မသိ၍ ငယ္စဥ္က မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းမရွိခဲ့ပါ)
ပထမဦးဆံုးဆရာမနာမည္ - ေဒၚျမင့္ျမင့္ျမင့္စန္း
ပထမဦးဆံုးဖတ္ဖူးေသာ စာေပ - ေရႊေသြး၊ မိုးေသာက္ပန္းဂ်ာနယ္ (ႏွစ္ေစာင္လံုး တစ္ၿပိဳင္တည္းဖတ္သည္)
ပထမဦးဆံုး ရင္ခုန္မိသူ - အဂၤါေန႔တြင္ေမြးဖြားသူျဖစ္သည္။ ေျဖာင့္စင္းမဲနက္ေသာ ဆံပင္ရွည္ရွည္မ်ားႏွင့္ ဘယ္ဘက္ပါးျပင္ေပၚတြင္ မွည့္နက္ကေလးတစ္လံုးပါကာ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ႏွင့္ ခႏၵာကိုယ္ေက်ာ့ရွင္းေျပျပစ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ သူမသည္ က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႔ငယ္ကေလးတြင္ ကာလသားမ်ား အၾကား၌ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား၍ ျပည္ေကာလိပ္တြင္ ေမဂ်ာကြင္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ႐ိုးသားစြာ ၀န္ခံရလွ်င္ ယေန႔တိုင္သူမေလာက္ လွပေျပျပစ္၍ က်က္သေရရွိေသာ မိန္းကေလးကို မေတြ႔မိေသးပါခင္ဗ်ာ။ ယခုအခါ သူမမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။ သူမက က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တာ မေသခ်ာေပမဲ့ က်ေနာ္က သူမကို ခ်စ္ခဲ့တာေသခ်ာပါသည္။
ပထမဦးဆံုး၀န္ခံစကား - ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္ခ်စ္မိေနၿပီ (သူမသည္ က်ေနာ့္ထက္ ၂ ႏွစ္ခန္႔ပိုႀကီးေသာေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားက်ေနာ္ႏွင့္ စကားေျပာပါသည္)
ပထမဦးဆံုး ေက်ာင္းေျပးခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလ - (၈) တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ျဖစ္ပါသည္
ပထမဦးဆံုးေသာက္ဖူးေသာ အရက္ - ဆန္ကိုခ်က္ထားေသာ ေတာအရက္ျပင္းျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ
ပထမဦးဆံုးေသာက္ဖူးေသာ ေဆးလိပ္ - မာဘို႐ိုလိုက္ (အထက္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဆးလိပ္စေသာက္ၾကရာ၊ က်ေနာ္သည္ မာဘို႐ိုေသာက္ႏိုင္မွေဆးလိပ္ေသာက္မည္ဟုစိတ္မွဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္က သံုးရက္တစ္ခါ၊ ေလးရက္တစ္ခါသာ မာဘို႐ိုစီးကရက္ကို ေသာက္ႏိုင္သျဖင့္ ႀကံဳရာေဆးလိပ္ေသာက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဆးလိပ္စြဲခဲ့ေသာ္လည္း မာဘို႐ိုေသာက္ႏိုင္မွသာ ေဆးလိပ္ေသာက္ေသာ က်ေနာ္မစြဲခဲ့ပါ.. ေက်းဇူးပဲ မာဘို႐ိုေရ..)
ပထမဦးဆံုးရဖူးေသာဆု - (၄) တန္းႏွစ္တြင္ (ရွားရွားပါးပါး) ပထမဆုရဖူးပါသည္။
ပထမဦးဆံုးကိုင္တြယ္ပစ္ခတ္ဖူးေသာ လက္နက္ - သားေရပင္၊ ေလးခြ (မည္သည္ကို အရင္ကိုင္တြယ္ပစ္ခတ္ခဲ့သည္ကို အတိအက်မမွတ္မိေတာ့ပါ)
ပထမဦးဆံုးပစ္ခတ္ဖူးေသာ လူသတ္လက္နက္ - ေအေက ၄၇ (လူကိုပစ္ခတ္ျခင္းမဟုတ္ပါ၊ ငွက္ပစ္ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္)
ပထမဦးဆံုးထိုင္ဖူးေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ - “ေရႊကဖီး” ဟု အမည္ရပါသည္
ပထမဦးဆံုး၀င္ေငြရွာဖူးေသာ အလုပ္ - ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ သင္ခန္းစာမ်ားကို လက္ေရးေသးေသးေလးမ်ားျဖင့္ ကူး၍ စာအုပ္ငယ္ေလးမ်ားအျဖစ္ခ်ဳပ္ကာ၊ စာအုပ္ငယ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေကာ္ပီကူးၿပီး စာခိုးခ်ရန္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားကို ေရာင္းခ်ျခင္း
ပထမဦးဆံုးေရာက္ရွိေသာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ - ထိုင္း
ပထမဦးဆံုး စိုက္ခဲ့ေသာ သစ္ပင္ - ေျပာင္းဖူးပင္၊ စံပယ္ပန္းပင္ (မိုးဦးက်စ ကာလတစ္ခုတြင္ ထိုအပင္မ်ားကို က်ေနာ္စိုက္ခဲ့တာ မွတ္မိသည္။ မည္သည့္အပင္ကို ေဗြေဆာ္ဦး စိုက္ခဲ့သည္ဆိုသည္ကို အတိအက်မမွတ္မိေတာ့ပါ)
ပထမဦးဆံုးစိတ္၀င္စားမိေသာ ႏိုင္ငံေရး၀ါဒ - မာတ္စ္၀ါဒ
ပထမဦးဆံုး သတိထားမိေသာ သီခ်င္း - မိုးေရတက္ေရ တေဖြးေဖြး ကြင္းက်ယ္အေ၀းေျပး၊ လယ္ေစာင့္တဲေလးေျခတံရွည္ မိုးကုပ္ေအာက္မွာေန၊ ၾကာျဖဴတပြင့္ ငံုတပြင့္ တဲနဲ႔ ပနံတင့္… စသည့္သီခ်င္း.. တြံေတးသိန္းတန္သီဆိုသည္ထင္ပါသည္
ပထမဦးဆံုးသြားေရာက္လည္ပတ္ဖူးေသာ ဘေလာ့ဒ္ - နစ္ေနမန္း
ပထမဦးဆံုး ဘေလာဒ့္မိတ္ေဆြ - အလြမ္းအိမ္
ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ လူ႔ဘ၀ကို စိတ္နာက်ည္းျခင္း - ၄ ႏွစ္ခြဲအရြယ္တြင္ အေမမွ ညီမေလးကို ေမြးဖြားေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႏို႔မစို႔ရေတာ့ပါ။ ႏို႔ျဖတ္ခံလိုက္ရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္ေဒါသူပုန္ထခဲ့သည္.. ညီမေလးကို လႊင့္ပစ္ရန္ အေမ့အား ပူဆာခဲ့သည္ကို မွတ္မိေနပါသည္။
24 September, 2008
ဘ၀၏ ပထမဦးဆံုးမ်ား
Labels:
Tag
20 September, 2008
စံပယ္ပန္းကေလး
တစ္စံုတရာ ရယူဖို႔ ဆႏၵမရွိပါဘူး
ေပးဆပ္ဖို႔အတြက္သက္သက္ ေရာက္လာခဲ့ၾက
ဒီမွာ..
ေမႊးရနံ႔ေတြကိုယူပါ
အလွအပေတြကိုယူပါ
ျဖဴစင္မူေတြကိုလည္းယူပါ
ဘုရားပဲတင္တင္
သေဘာက်ရင္ သီတံနဲ႔သီၿပီး
သခင္မ ဆံေကသာမွာ
ပန္ဆင္ခ်င္ ပန္ဆင္လိုက္ေပါ့
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ပန္းကေလး ေၾကနပ္တယ္..
ပင္ယံထက္ကခူးၿပီး နမ္း႐ိူက္ခ်င္နမ္း႐ိူက္
ေျမမွာခ်ၿပီး ေႁခြနင္းခ်င္ ေႁခြနင္းလိုက္ပါ
အာဃာတမထား
အမုန္းမပြားပဲ
ႏွစ္စဥ္ အခ်ိန္မီ တစ္ေခါက္
ကမၻာေျမဆီ အေရာက္လာခဲ့ပါ့မယ္
အနင္းေႁခြခံ ပန္းကေလးမ်ား……..။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
Labels:
My poem
Subscribe to:
Posts (Atom)
