“မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ ကမၻာႀကီး…”
ဒီလိုပဲ..စိုးရိမ္ပူပင္စိတ္ေတြနဲ႔
ႏွစ္သစ္တစ္ခုထဲ ငါေျခကၽြံက်ခဲ့ျပန္ၿပီ။
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္
၂၀၁၀ မွာ
ငါလိုခ်င္တာေတြ မရခဲ့ဘူး
ငါမလိုခ်င္တာေတြေတာ့ရခဲ့တယ္၊
ငါလုပ္ခ်င္တာေတြမလုပ္ခဲ့ရဘူး
ငါမလုပ္ခ်င္တာေတြေတာ့လုပ္ခဲ့ရတယ္။
စိတ္ညစ္တာကေတာ့
ေသေကာင္ေပါင္းလဲပါပဲ “ႏွင္းရယ္…”
ခ်စ္တတ္တဲ့စိတ္သာမရွိရင္ ငါငုတ္တုတ္ေသသြားႏိုင္တယ္
ခ်စ္တတ္တဲ့စိတ္သာမရွိရင္ ငါအေငြ႔ပ်ံၿပီးလြင့္ေပ်ာက္သြားႏိုင္တယ္
“ႏွင္းရယ္…”
မင္းမ်က္ႏွာၾကည့္ေနရတာေလာက္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မရွိပါဘူး
မင္းအေၾကာင္းစဥ္းစားေနရတာေလာက္ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ့အရာမရွိခဲ့ဘူး
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
အ၀တ္အသစ္လဲသလို
၂၀၁၁ မွာ
ဘ၀ကို အသစ္ျပန္လဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
တကယ္ပါ
၂၀၁၀ ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္စိုက္ခဲ့တဲ့ႏွင္းဆီပင္ေလးပိုးက်ၿပီးေသသြားတယ္
၂၀၁၀ ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့စံပယ္ပင္ေလးလည္းမရွင္သန္ခဲ့ရွာဘူး
ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္တယ္
ႀကံဳလွီေသးေကြးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သစ္ခြပင္ကေလးေတြ
ကၽြန္ေတာ္မရွိခိုက္ ဘယ္သူေရေလာင္းေပးမွာလဲ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
“မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ ကမၻာႀကီး…”
ကၽြန္ေတာ္ယဥ္ေက်းစြာ ႏွဳတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
03 January, 2011
"မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ ကမၻာႀကီး"
Labels:
My poem
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ဟိုးးး အရင္တုန္းက ပြင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဇီဇ၀ါပန္းေလးေရာ ... လန္းေနဆဲပဲလား ... ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ... ပန္းဆိုတာက တပြင့္ေႂကြ တပြင့္သစ္ပါေလ ... ။
တပင္ပ်ဳိးလို႔ တပင္ညွဳိးရင္ အတိုးနဲ႔ ႏွစ္ပင္ပ်ဳိးလို႔ရတာပဲ။
အဖိုးတန္တဲ့ပန္းက ပိုၿပီးျပဳစုရသလို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရလဲ ခက္တယ္။
အေလ့က် ပန္းကေလးေတြရဲ႕ အလွကိုလဲ ျမင္တတ္ ခံစားတတ္ ခ်စ္တတ္မယ္ ထင္တာပဲ။
ဒါနဲ႔ ... စံပယ္ပင္ စာလံုးေပါင္း မွားေနသလားလို႔ ... ။ စံပင္ပင္ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။
"ျဖစ္ႏိုင္ရင္
အ၀တ္အသစ္လဲသလို
၂၀၁၁ မွာ
ဘ၀ကို အသစ္ျပန္လဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္"
ကဗ်ာဆရာေရ...
ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္သစ္ လူသစ္နဲ့ ရြွင္လန္းခ်မ္းေျမ့နိုင္ပါေစ။
Post a Comment