တီဗြီနဲ႔ေရခဲေသတၱာမရွိဘူး
တီဘီနဲ႔ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါေတာ့ရွိတယ္
အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္မရွိဘူး
ဧည့္စာရင္းတိုင္ရတာေတာ့ရွိတယ္
အခြင့္အေရးမရွိဘူး
အခြန္အတုတ္ေတာ့ရွိတယ္
ေထာက္ပံ့ေၾကးမရွိဘူး
ေဖာက္ျပန္ေရးသမားေတာ့ရွိတယ္
ဘဏ္စာအုပ္မရွိဘူး၊ ခရက္ဒစ္ကဒ္မရွိဘူး
ေန႔ျပန္တိုးနဲ႔အေပါင္ဆံုးလက္မွတ္ေတာ့ရွိတယ္
၀တ္ျပဳဆုေတာင္းခြင့္မရွိဘူး၊ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္မရွိဘူး
ေလာင္းကစား၀ိုင္းနဲ႔လမ္းေဘးအရက္ဆိုင္ေတာ့ရွိတယ္
အလုပ္လက္မဲ့ေတြမိူလိုေပါက္
အမ်ိဳးေကာင္းသားသမီးေတြ
အရက္ကၽြံ၊ လိင္ကၽြန္ဘ၀ေရာက္
လူငယ္ေတြကတိုင္းတပါးေရာက္
သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြလမ္းေဘးေရာက္
အလားအလာေကာင္းတဲ့တို႔ႏိုင္ငံ
“သူေဌးေလွေမွာက္တာျပႆနာမဟုတ္ဘူး
သူေတာင္းစားခြက္ေပ်ာက္တာကမွျပႆနာ”
ဘာေတြယူၿပီးဘာေတြျပန္ေပးၾကမွာလဲ
လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ
ေရႊႏိုင္ငံအေၾကာင္းေဆြးေႏြးတိုင္း
ေပါက္ေဖာ္ႀကီးနဲ႔ရပ္ရွႀကီးတို႔က႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေက်းဇူးရွင္ကိုရီးယားသံတမန္ႀကီးေရ
တေန႔ကိုထမင္းႏွစ္နပ္ပံုမွန္စားႏိုင္ဖို႔
ကေလးေတြေက်ာင္းထားႏိုင္ဖို႔
ၿပီးေတာ့ အမိုးအကာေအာက္မွာ
အရွက္လံုအ၀တ္အစားတစ္စံုေလာက္ရွိရင္ေတာ္ပါၿပီ ။……။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
29 January, 2009
ခံႏိုင္ရည္ကိုစမ္းသပ္ျခင္း (၄)
Labels:
My poem,
ေရးသူအႀကိဳက္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ေကာင္းတယ္ ကိုျငိမ္းခ်မ္းေရ။ မရွိတာေတြနဲ႕ ရွိတာေတြ
ဖြဲ႕ဆုိထားတဲ့ ကဗ်ာကို အားေပးဖတ္ရူ သြားပါတယ္။
ေနာက္လာမဲ့ အပုိင္း(၅)ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္ဗ်ဳိ႕။
အားေပးလ်က္ပါ။
“သူေဌးေလွေမွာက္တာျပႆနာမဟုတ္ဘူး
သူေတာင္းစားခြက္ေပ်ာက္တာကမွျပႆနာ”
အေၿခအေနကေပ်ာက္စရာခြက္ေတာင္မရွိဘူးၿဖစ္ေနတာဗ်ိဳ႕...ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါဘဲ..ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ...၅ကိုေမွ်ာ္ေနမယ္ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေရ..
ထိတယ္ဗ်ာ
Post a Comment