29 January, 2008

ငါ ခ်စ္မက္တဲ့့ ႏွင္းဆီ

အခ်စ္ေရ…
ကိုယ္ဟာ ငွက္တစ္ေကာင္ဆိုရင္
ေတာေတာင္ အထပ္ထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး
မင္းရွိရာအရပ္ဆီကို ပ်ံသန္းလို႔သြားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႔
မင္းအခ်စ္ကို အေလာတႀကီးလိုအပ္မိလို႔ေလ..။

ခရီးေဒသအကြာအေ၀းက
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါခြင့္မရေအာင္
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စည္းျခားကန္႔သတ္
ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ထိ ၾကာၾကာေစာင့္ေနရမွာတဲ့လဲ
ကိုယ္ဟာ မြတ္သိပ္စြာ ဆာေလာင္ေနသူပါ
ကိုယ္ဟာ အခ်စ္ငတ္ေနသူေလ
ပင္လယ္ေပ်ာ္ ဖ်ံတစ္ေကာင္လို
ကိုယ့္မွာ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵေတြရွိတယ္
ေတာထဲက က်ားရဲတစ္ေကာင္လို
ကိုယ့္မွာ ၿမဲၿမံတဲ့ ခြန္အားေတြရွိတယ္
မင္းရဲ႔ ေဖာ္ေရြလိုက္ေလ်ာမွဳမွာ
ကိုယ္ဟာတပ္မက္ၿငိတြယ္
မင္းရဲ႔ ပြင့္လင္း လြတ္လပ္မူမွာ
ကိုယ္ဟာ အတံုးအ႐ံုးက်႐ူံး
အခ်စ္က
တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို
သဘာ၀အတိုင္း မဖံုးမကြယ္ ပြင့္လင္းေစခဲ့
တစ္ေယာက္ခႏၶာကိုယ္ထဲကို တစ္ေယာက္က
ဓါးေႃမွာင္တစ္ေခ်ာင္းလိုစိုက္၀င္ ေရွ႔ခရီးဆက္
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို လိုအပ္ေနတဲ့အထိ
တို႔ေတြ ဆက္ခ်စ္ၾကမယ္..။

ႏုနယ္ပ်ိဳမ်စ္တဲ့ မင္းရဲ႔ရင္ခြင္မွာ
ခိုင္မာၿမဲၿမံတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႔ ဇြဲစိတ္ထက္သန္မွဳနဲ႔
မေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ အခ်စ္ေန႔ေတြ ညေတြကို
လက္တြဲ ကူးခပ္ၾကမယ္
ကိုယ္တို႔ရဲ႔ အခ်စ္ခရီးဟာ
ပင္လယ္ကို ေလွငယ္နဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ရသလို
ေတာလမ္းခရီးၾကမ္းကို ေတာစီးဖိနပ္မပါပဲ ျဖတ္သန္းရသလို
စိန္ေခၚမွဳေတြရွိမယ္၊ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္ၾကလိမ့္မယ္
ပင္လယ္ဆားငန္ေရေသာက္ၿပီး အငမ္းမရ ေရငတ္ဆာေလာင္
ခရီးပမ္းတဲ့အခါ အားအင္ကုန္ခမ္း
ကိုယ္ေမာတဲ့အခါ မင္းကတက္ကိုကိုင္
မင္းေမာတဲ့အခါ ကိုယ္ကတက္ကိုကိုင္
အေပးအယူမွ်တတဲ့ အခ်စ္က
ေလာကနိဗၺာန္ပဲေပါ့ အခ်စ္ရယ္..။

ၾကင္နာသနားတတ္တဲ့ မင္းရဲ႔ငဲ့ၫွာမွဳနဲ႔
ကိုယ့္ရဲ႔ အထီးက်န္မွဳ ႏွစ္တစ္ရာလြင္ျပင္ကို
အႃမဲစိမ္းသစ္ေတာအျဖစ္ ဖန္ဆင္းရမယ္
ထာ၀ရ မိုးေခါင္ေနတတ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ကႏၱာရမွာ
မင္းရဲ႔ ဆႏၵျပင္းျပတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔
မိုးေတြႀကီး ေရေတြလွ်ံေစရမယ္ အခ်စ္ရယ္..။

မင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႔ ၿပီးေျမာက္မွဳပါ
မင္းရဲ႔ ဟန္ေဆာင္မွဳကင္းတဲ့
ပြင့္လင္း ႐ိုးရွင္းမွဳကို ကိုယ္ကခ်စ္တယ္။
မင္းဟာ ကိုယ္နမ္းလို႔မ၀တဲ့ ႏွင္းဆီ
မင္းဟာ ကိုယ္ငတ္မေျပတဲ့ ၀တ္ရည္ေပါ့။
အခ်စ္မွာ ရွက္ေၾကာက္ေနသူေတြကို ထားရစ္ခဲ့မယ္
မင္းရဲ႔ ဆႏၵ ကိုယ့္ရဲ႔ ဆႏၵေတြအျပန္အလွန္ျဖၫ့္ဆည္း
အခ်စ္နဲ႔ ထာ၀ရစိမ္းလန္းမယ္
အခ်စ္နဲ႔ ထာ၀ရႏုပ်ိဳရွင္သန္ၾကမယ္..။

အခ်စ္ေရ…
ကိုယ္ဟာ ငါးတစ္ေကာင္သာဆိုရင္
အိႏၵိယ သမုဒၵရာႀကီးကိုေက်ာ္ျဖတ္
မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ လက္ပစ္ကူးခပ္
မင္းဆီိကို အေရာက္လာခဲ့ခ်င္တယ္
ကိုယ္ဟာ ဆာေလာင္ေနသူပါ
ကိုယ့္အေသြးအသားေတြထဲအထိ မင္းကိုလိုအပ္ေနမိလို႔
ကိုယ္ဟာ အၾကာႀကီးေစာင့္ေနခဲ့ရသူေလ..။

ခုေတာ့…
အေရွ႔တိုင္း အရပ္ဌာေနက
႐ူးသြပ္မိုက္မဲစြာ မင္းကိုတပ္မက္မိတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔၀ိၫာဥ္ဟာ
ၿမိဳ႔ေတြ ရြာေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္
ေတာအထပ္ထပ္ ေတာင္အသြယ္သြယ္ကိုေက်ာ္ျဖတ္
ပင္လယ္ သမုဒၵရာေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္လို႔
မင္းရွိရာအရပ္ဆီကို ပ်ံသန္းလို႔လာခဲ့ၿပီ
ေထြးပို႔လို႔ႀကိဳဆိုေလမွာလား ေမာင့္ေဒ၀ီသခင္မဖုရား……။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္

7 comments:

Winkabar said...

တယ္မိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးပါလား အစ္ကိုရဲ႕။

ကိုယ္ေမာတဲ့ အခါ မင္းက တက္ကိုကိုင္
မင္းေမာတဲ့ အခါ ကိုယ္က တက္ကိုကိုင္
အေပးအယူမွ်တတဲ့ အခ်စ္က
ေလာက နိဗၺာန္ပဲေပါ့ အခ်စ္ရယ္..။

အဲတစ္ပုိဒ္ေလးေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္။ အဓိပၸာယ္အရမ္းျပည့္၀တဲ့ကဗ်ာေလးပဲအစ္ကုိရယ္။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

မင္းဟာ ကိုယ္နမ္းလို႔မ၀တဲ့ ႏွင္းဆီ
မင္းဟာ ကိုယ္ငတ္မေျပတဲ့ ၀တ္ရည္ေပါ့။
ငါခ်စ္မက္တဲ့ႏွင္းဆီ.ကဗ်ာေလးကခံစားခ်က္အၿပည့္နဲ႔
ေရးထားပံုရတယ္ေနာ္...............က်ေနာ္လည္း
အၿပည့္အဝခံစားသြားတယ္ဗ်ိဳ႕

Kaung Kin Ko said...

ကိုယ္တို႔ရဲ႔ အခ်စ္ခရီးဟာ
ပင္လယ္ကို ေလွငယ္နဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ရသလို
ေတာလမ္းခရီးၾကမ္းကို ေတာစီးဖိနပ္မပါပဲ ျဖတ္သန္းရသလို
စိန္ေခၚမွဳေတြရွိမယ္၊ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္ၾကလိမ့္မယ္
ပင္လယ္ဆားငန္ေရေသာက္ၿပီး အငမ္းမရ ေရငတ္ဆာေလာင္
ခရီးပမ္းတဲ့ အခါ အားအင္ကုန္ခမ္း
ကိုယ္ေမာတဲ့ အခါ မင္းက တက္ကိုကိုင္
မင္းေမာတဲ့ အခါ ကိုယ္က တက္ကိုကိုင္
အေပးအယူမွ်တတဲ့ အခ်စ္က
ေလာက နိဗၺာန္ပဲေပါ့ အခ်စ္ရယ္..။

ၾကင္နာသနားတတ္တဲ့ မင္းရဲ႔ငဲ့ၫွာမွဳနဲ႔
ကိုယ့္ရဲ႔ အထီးက်န္မွဳ ႏွစ္တစ္ရာလြင္ျပင္ကို
အႃမဲစိမ္းသစ္ေတာအျဖစ္ ဖန္ဆင္းရမယ္
ထာ၀ရ မိုးေခါင္ေနတတ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ ကႏၱာရမွာ
မင္းရဲ႔ ဆႏၵျပင္းျပတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔
မိုးေတြႀကီး ေရေတြလွ်ံေစရမယ္ အခ်စ္ရယ္..။

မင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႔ ၿပီးေျမာက္မွဳပါ
မင္းရဲ႔ ဟန္ေဆာင္မွဳကင္းတဲ့
ပြင့္လင္း ႐ိုးရွင္းမွဳကို ကိုယ္ကခ်စ္တယ္။
မင္းဟာ ကိုယ္နမ္းလို႔မ၀တဲ့ ႏွင္းဆီ
မင္းဟာ ကိုယ္ငတ္မေျပတဲ့ ၀တ္ရည္ေပါ့။
အခ်စ္မွာ ရွက္ေၾကာက္ေနသူေတြကို ထားရစ္ခဲ့မယ္

ီကဗ်ာေလး အရမ္းၾ႕ိဳက္တယ္ဗ်ာ။

Z said...

အခ်စ္ေရ…
ကိုယ္ဟာ ငွက္တစ္ေကာင္ဆိုရင္
ေတာေတာင္ အထပ္ထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး
မင္းရွိရာအရပ္ဆီကို ပ်ံသန္းလို႔သြားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႔
မင္းအခ်စ္ကို အေလာတႀကီးလိုအပ္မိလို႔ေလ..။

ကိုယ္ေမာတဲ့ အခါ မင္းက တက္ကိုကိုင္
မင္းေမာတဲ့ အခါ ကိုယ္က တက္ကိုကိုင္
အေပးအယူမွ်တတဲ့ အခ်စ္က
ေလာက နိဗၺာန္ပဲေပါ့ အခ်စ္ရယ္..။

မင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႔ ၿပီးေျမာက္မွဳပါ
မင္းရဲ႔ ဟန္ေဆာင္မွဳကင္းတဲ့
ပြင့္လင္း ႐ိုးရွင္းမွဳကို ကိုယ္ကခ်စ္တယ္။
မင္းဟာ ကိုယ္နမ္းလို႔မ၀တဲ့ ႏွင္းဆီ
မင္းဟာ ကိုယ္ငတ္မေျပတဲ့ ၀တ္ရည္ေပါ့။

စာသားေလးေတြက အရမ္းေကာင္းတယ္

Mintasay said...

ၿပင္းတာမဟုတ္ဘူး အကို...အဳဒါနူးညံ့တာ....ကဗ်ာဆန္လြန္းတာကေတာ့ ကဗ်ာဆန္တယ္လို႔ေတာင္မေၿပာရက္ဖူး......အကို႔ခံစားခ်က္ေတြ ၿမန္ၿမန္အေကာင္အထည္ေပၚပါေစဗ်ာ

Pinkgold said...

ေမာင့္နႏၵာေဒ၀ီသခင္မဖုရား……။

အဲဒါ ဘယ္သူလဲဟင္... နႏၵာလိႈင္နဲ႔ အမ်ိဳးေတာ္လား.. အကိုက အခု လာေနျပီေပ့္ ဟုတ္လား.. လမ္းခုလတ္ေတာင္ေရာက္ ေနျပီဆိုေတာ့ ေကာက္းကင္မွာပ်ံျပီး အင္တာနက္ သံုးလို႔ရလား.. မိုက္တယ္ကြာ ေခတ္ကာလေတြ တိုးတက္ပံုမ်ား ေျပာပါတယ္

စတာပါ အကိုေရ
ေရေရလည္ညလ္ လန္းတယ္

Anonymous said...

I read this poem again and again daily basic as i enjoy reading so much. Thanks you for bringing up such an awesome poem. Keep it up. Welldone for great job..,