30 September, 2010

က်ေနာ္ကမၿငိမ္းခ်မ္းေသးတဲ့ေကာင္

တံခါးေပါက္အားလံုးဖြင့္လိုက္တယ္
ေရမီးအစံုဓါးလွံေလးျမားလက္နက္ကိရိယာအစံုအလင္ရွိေနသလိုမ်ိဳး
တကယ္ေတာ့က်ေနာ္ကအိပ္ရာေပၚလဲေနတဲ့လူနာ
စိတ္အႀကီးအက်ယ္ပ်က္မိရဲ႔
မိုးလင္းတိုင္းဖ်က္လို႔မႏိုင္တဲ့အေကာင့္ထဲကအီးေမးလ္ေတြ
ေသခ်ာပါတယ္
စကားေျပာၾကည့္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး
အဲဒီလူယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ရူးေနၿပီ
ဘ၀ကိုဘာနဲ႔ကပ္ခ်ည္ထားမလဲ
ေဖ့စ္ဘြတ္ပရိုဖိုင္မွာညီမေလးတစ္ေယာက္ကေရးတယ္
"သင့္ကိုယ္သင္ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ပူးခ်ည္ထားပါ
လူတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲမခ်ည္မိေစနဲ႔"ဆိုပဲ
ေႁမြဆိုးတစ္ေကာင္အခန္းထဲ၀င္လာတယ္
သူ႔ကိုမရိုက္ရင္က်ေနာ့္ကိုကိုက္လိမ့္မယ္
အရွင္ျမတ္ဘုရားတပည့္ေတာ္ကိုေရြးခ်ယ္ခြင့္တစ္ခုမကေပးသနားေတာ္မူခဲ့ပါ
ေနာက္ဘ၀အထိသယ္မသြားေတာ့ဘူး
ယူစရာရွိတာေတြယူၿပီးေပးစရာရွိတာေတြေပးလိုက္ၾကရေအာင္
ေဆးခါးႀကီးေတြလည္းေသာက္ခဲ့တယ္
အိတ္ဇိုင္းဘ၀နဲ႔အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံအခ်ဳပ္ခန္းအိမ္သာေတြမွာလည္း
မၾကာမၾကာမ်က္ႏွာသစ္ခဲ့တယ္
န၀တစစ္ေၾကာေရးစခမ္းမွာလည္းမေသလို႔အသက္ရွင္ခဲ့တယ္
ညစ္ေပေနတဲ့လက္နဲ႔အစားအစာေတြကိုင္စားရင္
အသက္တိုမွာေပါ့သူငယ္ခ်င္း
ကဲ..ရွိေစေတာ့
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔သင္ခန္းစာအသစ္ေတြေပးလို႔
အမွတ္တမဲ့ျဖတ္သန္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကာလမ်ားကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္
လူျဖစ္ေအာင္ေမြးခဲ့တဲ့မိဘႏွစ္ပါးကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ၿပံဳးရယ္ရႊင္လန္းေအာင္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းတဲ့
မိန္းမလွအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္
ေက်ာကံုးေပၚထမ္းတင္ထားရရွာတဲ့ကမၻာေျမႀကီးကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္
(က်ေနာ့္ေၾကာင့္၀န္ပိမွာစိုးလို႔၀ိတ္ေလွ်ာ့ေနတယ္)
လွဳပ္ေနတဲ့အရာတိုင္းကိုပစ္မခ်နဲ႔
ၿငိမ္သက္ေနတိုင္းလည္းေလွ်ာ့မတြက္မိေစနဲ႔
လူရွိန္လည္းမနည္းဘူးဆိုၿပီး
သတိၱလို႔လက္ဖ်ံမွာ ေဆးမင္ေၾကာင္ေရးလိုက္တယ္
တကယ္ေတာ့က်ေနာ္ကငေၾကာက္ပါ
တရားမရွိေတာ့ေသရမွာေၾကာက္တယ္။...။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္

No comments: