သံမဏိ နတ္သမီး အိမ္ျပန္ခ်ိန္

ဒီဇင္ဘာလမွာ မ်က္ပင္ေတြက
အစိမ္းေရာင္တ၀က္၊ ညိဳ႔မိူင္းမိူင္းေရာယွက္။

အိပ္တန္းအ၀င္ေစာတဲ့ ငွက္ကေလးေတြကေတာ့
ဘာမွသိခြင့္ရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။
ေဆာင္းညေနခင္းက
ရက္စက္မူပု၀ါတစ္စကို လူပ္ခါကတယ္။

ႏွင္းပြင့္ေတြဟာ ထူထပ္သိပ္သည္းစြာ
အဆုပ္လိုက္ အပြင့္လိုက္
ေျမျပင္မွာ လဲေလ်ာင္းၿငိမ္သက္
ႏွင္းေတြ က်တာမ်ားလြန္းရင္လည္း
မ်က္ပင္ေတြကိုေသေစျပန္တယ္။

ႏွင္းေတြေၾကာင့္ မ်က္ပင္ေတြရွင္သန္ခြင့္ရသလို
ႏွင္းေတြေၾကာင့္ပဲ မ်က္ပင္ေတြ ေသဆံုးေနၾကရ။
လူသတ္၀ါဒ က်ဆံုးပါေစ
ကမၻာေျမမွာ သေဘာေကာင္းၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးလွပတဲ့
မိန္းမပ်ိဳမ်ား၊ အရည္ရႊမ္းတဲ့ သစ္သီး၀လံမ်ား
ရွင္သန္ႀကီးထြားၾကပါေစ
ငါဟာ ဆုေတာင္းရံုသာတတ္ႏိုင္ခဲ့သူ။

ရွင္လွ်က္နဲ႔ေသေနတဲ့ ကမၻာေျမဟာ
ေသလွ်က္နဲ႔ရွင္ေနတဲ့ သူေတြေၾကာင့္
အက်ည္းတန္ခဲ့ရ။

လူပီသစြာ ရွင္သန္သူအားလံုး
နာက်ည္းေၾကကြဲ မ်က္ရည္၀ဲၾကရ
ညေနခင္းသတင္းေတြ ေၾကျငာအၿပီးမွာ
ကမၻာေျမ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီ။

သစ္အယ္ပင္ေတြေတာင္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ၾက
လမ္းေဘးက မ်က္ပင္ေလးေတြကလည္း
သူမကို ဒူးေကြး ဦးၫႊတ္
သူမကိုခ်စ္တဲ့ ျပည္သူေတြ
သူမကခ်စ္တဲ့ ျပည္သူေတြ
ငိုေနၾကတယ္
ႏွင္းေတြကေတာ့ အၫိွဳးတႀကီး က်ေနဆဲပဲ။

စစ္ေသြးႁကြေတြရဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ ပန္းမပြင့္ဘူး
စစ္ေသြးႁကြေတြရဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ခံစားခ်က္မရွိဘူး
မ်က္ရည္မရွိဘူး၊ လူလိုမရွင္သန္ဘူး
ခံစားတတ္တဲ့ ႏွလံုးသား မရွိရင္
စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္တဲ့ ဦးေဏွာက္မရွိရင္
လူတစ္ေယာက္ဟာ သားရဲတိရစၦာန္တစ္ေကာင္ပဲ။

အာဏာအတြက္လား
အစြန္းေရာက္မွဳသက္သက္လား
မူရွာရတ္လား၊ အယ္ကိုင္းဒါးလား၊ တာလီဘန္လား
တရားခံဘယ္သူလဲ
သံမဏိသူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ က်ဆံုးခန္း
အမွန္တရားေတြ ဆြံ႔အ
ေမွာင္မိုက္လြန္းေပစြ။

သူရဲေကာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွမေသရဘူး
ရာဇ၀င္အစဥ္အဆက္ ရွင္သန္ရမယ္
သံမဏိ သူရဲေကာင္း ဘူတိုေရ..
ခင္ဗ်ားရဲ႔အၿပံဳးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေကၤတပါ
ခင္ဗ်ားရဲ႔ရဲရဲေတာက္စကား အမွန္တရားရဲ႔ဘက္ေတာ္သားေပါ့
ေသြးစြန္းတဲ့ ဒီေဆာင္းတစ္ည
ထာ၀ရ တည္တံ့ေနပါေစ
ပါကစၥတန္ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ
ကမၻာသူ ကမၻာသားေတြနဲ႔အတူ
ေနာင္လာ ေနာင္သားေတြ
အားလံုး သတိရေနၾကမွာပါ။

ေဟာဒီ ကမၻာေျမမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ ရွင္သန္လာတဲ့အခါ
ျပန္ဆံုေတြ႔ၾကတာေပါ့
အစၥလာမ္မာဘတ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ဆံုေတြ႔ၾကရေအာင္ပါ
သူရဲေကာင္းပီသစြာက်ဆံုးျခင္း
၀မ္းမနည္းၾကပါနဲ႔
အေလးျပဳၾကမယ္
က်ေနာ္တို႔ အေလးျပဳၾကရေအာင္ပါ
မ်က္ပင္ေတြ၊ ႏွင္းစက္ေတြ၊ သစ္အယ္ပင္ေတြ
ဘူတိုကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူေတြ အားလံုးနဲ႔အတူ
ကဲ… အေလးျပဳၾကပါစို႔
ေရာက္ရာအရပ္ေဒသမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
ခ်စ္စြာေသာ ဘူတို။ ။

27 ရက္ေန႔ည (9:20) နာရီအခ်ိန္တြင္ ဘန္ေကာက္တြင္အေျခစိုက္ေသာ The Nation သတင္းစာမွ က်ေနာ့္ ဆဲလ္ဖုန္းသို႔ message တစ္ခု၀င္လာသည္။ ဘူတို လုပ္ႀကံခံလိုက္ရၿပီ၊ ေသသြားၿပီတဲ့။ က်ေနာ္ အ့ံၾသျခင္း ႀကီးစြာျဖင့္ ေနရာမွာပင္ မင္သက္သြားမိပါတယ္။ က်ေနာ့္ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္၊ က်ေနာ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ ေယာက္၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္၊ က်ေနာ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရသူ တစ္ေယာက္ ရဲ႔ နာေရး သတင္းကို ၾကားလိုက္ရ သလို က်ေနာ္ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးခဲ့မိပါတယ္။ ကမၻာမွာ မူဆလင္ဘာသာ၀င္မ်ား ဒုတိယအမ်ားဆံုး ေနထိုင္ရာ ပါကစၥတန္ ႏိုင္ငံမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ႏွစ္ႀကိမ္လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ Benazir Bhutto ဟာ Rawalpindi ၿမိဳ႔ မဲဆြယ္ စည္းရံုးေရး ခရီးစဥ္မွာ အေသခံ ဗံုးခြဲသမားတစ္ဦးရဲ႔ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ မူေၾကာင့္ လည္ေခ်ာင္း၊ ဦးေခါင္း တို႔မွာ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာရရွိၿပီး၊ ၂၇ ရက္ေန႔ ညေန (6) နာရီခန္႔တြင္ က်ဆံုးသြားခဲ့ ရျခင္းပါ။ သူမက်ဆံုးမူဟာ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားေသာ ကမၻာသူကမၻာသားမ်ား အတြက္ လြန္စြာႀကီးမားေသာ ဆံုး႐ံူးမူႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အၾကမ္းဖက္ ၀ါဒရဲ႔ ရြံရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္တယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၇