ကိုဇာဂနာ ေျပာတာက
“ဘမ္ကီမြန္းလာမွ အေျခအေနေတြက ပိုၿပီးဆိုးသြားတယ္” တဲ့
ကားလမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္က ဒုကၡသည္ေတြကို
ေ၀းရာကို ေမာင္းထုတ္ ေတာထုတ္ ေျခာက္လွန္႔ထုတ္
ၿမိဳ႔ေပၚက ဒုကၡသည္ေတြကို ရြာပ်က္ေတြဆီ အတင္းအၾကပ္ျပန္ပို႔
႐ိုက္ႏွက္ ကန္ေက်ာက္ ေသနတ္ျပ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ျပန္ပို႔
“ခြက္စြဲေတာင္းရမ္းတာ မင္းတို႔အတြက္ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး
မင္းတို႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ သိကၡာက်ရသတဲ့”
ဒုကၡသည္ေတြကို အစားအစာေတြပို႔ၿပီး ျပန္လာတဲ့
ပုဂၢလိက အလွဴရွင္ကားေတြကို လမ္းကေနျဖတ္ဖမ္း
ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြ သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္တဲ့အတြက္
ကားသမားေတြကို ႐ံုးတင္စစ္ေဆးရမယ္ တဲ့…
သတင္းမွန္ေတြကို ေသြးေအးေအးနဲ႔ နားေထာင္ႏိုင္ဖို႔
က်ေနာ့္မွာ ႀကံ႔ခိုင္တဲ့ ႏွလံုးသားမရွိဘူး
ယုတ္မာရက္စက္မူေတြကို ဥေပကၡာျပဳႏိုင္ေလာက္ေအာင္
တည္ၾကည္တဲ့ သမာဓိ က်ေနာ့္မွာ မရွိခဲ့ဘူး….
နာဂစ္ကို သားသမီးေျမး (၁၂) ေယာက္ ေပးလိုက္ရတဲ့
အမယ္အိုတစ္ေယာက္က အခုလို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္
“…ဧရာ၀တီေရ
၀ဋ္ရွိရင္လည္း ေျပပါ
ေႁကြးရွိရင္လည္း ေက်ပါ
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ား ရွိခဲ့ရင္…..တဲ့”
အင္း...
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ားရွိခဲ့ရင္….
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ား တကယ္သာ ရွိခဲ့ရင္….
မနက္မိုးလင္းလာတဲ့ အခါ
ညေန ေမွာင္ရီဖ်ိဳးဖ် မိုးခ်ဳပ္တဲ့အခါ
ေရဒီယိုေတြကို နားေထာင္ရမွာ ေၾကာက္ေနမိတယ္
ကြန္ျပဴတာဖြင့္ရမွာ လက္တြန္႔ေနမိခဲ့
ဒါ တကယ္မွဟုတ္ရဲ႔လား…
ငါ နားၾကားမ်ားလြဲတာလား…
အျမင္မ်ားအာ႐ံုမ်ား ေမွာက္မွားသလား…
ဒီေကာင္ေတြ လူမွ ဟုတ္ရဲ႔လား…
“လား” ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေန႔ေတြ.. ညေတြ ကုန္ဆံုးေနၾကတယ္
ဧရာ၀တီမွာေတာ့ အေလာင္းေတြက ေနရာအႏွံ႔ျပန္႔က်ဲေနဆဲပဲ….
သိန္းစိန္ကေျပာေတာ့
“ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ အဆံုးသတ္သြားပါၿပီ..” တဲ့
ဒုကၡသည္ေတြကေတာ့
အိပ္စရာ ေနစရာမရွိလို႔ ကြင္းျပင္ထဲမွာ အမိုးအကာမရွိ ေနၾကရတယ္..
ေသာက္ေရတစ္ခြက္ရဖို႔ ကေလးေတြ တန္းစီေနရတယ္..
လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့
သြားလာရခက္ခဲတဲ့
ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ရြာေတြကို
ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီေတြ ေရာက္မလာခဲ့ၾကဘူး..
ဒုကၡသည္ေတြရဲ႔ ၇၅ ရာခိုင္ႏူန္းဟာ အကူအညီေတြ မရၾကေသးဘူး..
အစာေရစာမဲ့ ဒုကၡသည္အမ်ားစုႀကီးဟာ ေသဆံုးမဲ့ အခ်ိန္ကို
ေသြးေအးေအးေအးနဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကရ..
အားႏြဲ႔တဲ့ မိန္းမေတြ ရင္ဘတ္ကို ထုထုၿပီး ငိုေနၾက..
အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာကၤ်ားရင့္မႀကီးေတြ
အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ဆုပ္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြေတြက်..
ညဘက္ဆို ကေလးေတြကငိုတယ္
သပိတ္မသြတ္ရလို႔ မကၽြတ္မလြတ္ေသးတဲ့ တေစၦ သူရဲေတြက
ေတးသီခ်င္းေတြ သီဆိုတယ္….
မိဘမဲ့သြားတဲ့ ကေလးေတြရဲ႔ အနာဂတ္ဟာလည္း စိုးရိမ္ဖြယ္ရာပဲ
ေယာက္်ားေလးေတြက..
ပညာမဲ့ အသိညာဏ္မဲ့ အေတြးအေခၚမဲ့တဲ့
ရမ္းကားတဲ့ နအဖ မုဒိမ္းတပ္က
လက္မရြ႔ံ စစ္သားေလးေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္
မိန္းကေလးေတြက..
ၿမိဳ႔ႀကီးေတြမွာ
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ
ေရာင္းစားခံရၿပီး
ျပည့္တန္ဆာမကေလးေတြ ျဖစ္လာမဲ့ အႏၱရာယ္ရွိေနတယ္…..
“ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းေတြအတြက္
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလီယံ လိုအပ္တယ္” တဲ့
အရွက္မရွိ အလြယ္တကူ ေျပာထြက္တဲ့စကား
ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ ဆိုက္ကပ္လာတဲ့ ေလယာဥ္ ၁၄၆ စင္းေပၚက
ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြဟာ ဒုကၡသည္ေတြဆီ ေရာက္မလာခဲ့ၾက..
ႏိုင္ငံျခားသား ကူညီကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားေတြကို ဗီဇာထုတ္မေပးခ်င္လို႔
ဘန္ေကာက္သံ႐ံုးကို ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ မီးျပန္႐ိူ႔ၾက..
ထိုင္းရဲက ေျပာေတာ့ ဗီဇာအေဆာက္အဦးကို မီးမစြဲပါဘူးတဲ့
ျမန္မာသံ႐ံုးကေျပာေတာ့ ဗီဇာဌာနကိုပါ မီးေလာင္သြားသတဲ့…..
ဧရာ၀တီေရ…
ငါ့ ႏိုင္ငံကို ျပန္ေပးပ
ငါတို႔ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသႀကီးကို ျပန္ေပးပါ
ငါတို႔ လယ္ယာေျမေတြ ငါတို႔ကိုျပန္ေပးပါ
ငါတို႔ ကၽြဲႏြားေတြ ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ ျပန္ေပးပါ
ငါတို႔ ေတာသူေတာင္သား လယ္သမားေတြကို ျပန္ေပးပါ
ဆင္းရဲေပမဲ့ ႐ိုးသားျဖဴစင္တဲ့ ငါတို႔ ဘ၀ေတြကို ျပန္ေပးပါ
ထမင္းၾကမ္းခဲကို ယပ္ခပ္ၿပီးစားရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ျပန္ေပးပါ….
တစ္ခါက ဧရာ၀တီ ညေတြကို ျပန္ေပးပါ….
ငါတို႔
အတိတ္ဘ၀က မဲေမွာင္ၿပီး
အနာဂတ္ဟာ ေမွာင္မိုက္ေနခဲ့….
နာဂစ္က တစ္ဘ၀စာပဲ သတ္သြားခဲ့ေပမဲ့
စစ္အာဏာရွင္က သားစဥ္ေျမးဆက္
ဘ၀အဆက္အဆက္ သတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခဲ့ၿပီ……။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
27 May, 2008
ငါတို႔ ႏိုင္ငံကို ျပန္ေပးပ ဧရာ၀တီ
14 May, 2008
ေနျပည္ေတာ္ကို ထိေအာင္ပစ္
မုန္တိုင္းကေတာ့ စဲၿပီ
အေလာင္း ဒုကၡသည္ နဲ႔
ကပ္ေရာဂါ ပိုးမႊားေတြသာ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့
ေဟာဒီမွာ
ပင္လယ္လိုႀကီးေသာ အပူမီးမ်ား
ေကာင္းကင္လိုက်ယ္ေသာ ဒုကၡမ်ား
အဆံုးအစမဲ့ ေသာကမ်ား
ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေတြကို အတိအက်ေရးျပႏိုင္ဖို႔
စကားလံုးေတြ ခ်ိဳ႔တဲ့ေနဆဲ
ဒုကၡသည္ေတြကို ကယ္တင္ဖို႔
ကမၻာႀကီးဟာ ေႏွးေကြးေလးလံေနဆဲ။
နာဂစ္ေရ..
ေနျပည္ေတာ္ကို မွန္ေအာင္ပစ္ပါ
နာဂစ္ေရ..
ေနျပည္ေတာ္ကို ထိေအာင္ပစ္ပါ
မုန္တိုင္းမွာ မ်က္စိမပါေတာ့ ပစ္မွတ္ဟာ လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့
စက္ကြင္းမလြတ္တဲ့
သူဆင္းရဲေတြသာ
ေသဒဏ္အစီရင္ခံခဲ့ရရွာတယ္
အလြမ္းမ်ား မ်က္ရည္မ်ား ရင္နာေၾကကြဲဖြယ္ရာမ်ား
ေျဖလို႔ မေျပတဲ့ အပူမီးမ်ား
“မုန္တိုင္းမွာလည္း ေအာက္ဆီဂ်င္ရွိတယ္” ဆိုတဲ့
ငတိနဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္
သူ႔ဆီမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္နည္းနည္းေလာက္ ေတာင္းမလို႔
ၿပီးေတာ့ “ဒုကၡက ပ်ားရည္စက္လိုခ်ိဳသတဲ့”
ေသြး႐ူးေသြးတမ္းစကား
ဘယ္ငနဲကမ်ား ေျပာသြားခဲ့တာလဲ
အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တဲ့ ေလာကႀကီး
လုပ္လို႔ျဖစ္တဲ့ အလုပ္ကို ငါတို႔က မလုပ္ခဲ့ေလေတာ့
အခုေတာ့ ေသေၾကၾက ပ်က္စီးၾက ဆံုး႐ံူးၾကရ။
ေဂ်ာ့ဒဘလ်ဴဘြတ္ေရ..
ေနျပည္ေတာ္ကို နဴကလီးယားဗံုးႀကဲပါ
မိစၦာအ႐ိုင္းအစိုင္းေကာင္ေတြကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းပါ
R2P နဲ႔ Airlift လုပ္ပါ
ေနတိုးတပ္ေတြလႊတ္ေပးပါ
ကုလသမဂၢႀကီးေရ..
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ေတြ အျမန္ဆံုးလႊတ္ေပးပါ
လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူပါ
ၿမိဳ႔ေတာ္သန္႔ရွင္းေရးအတြက္ လမ္းေပၚကေခြးေလေခြးလြင့္ေတြကို သုတ္သင္ရသလို
ကမၻာေျမ သန္႔ရွင္းေရးအတြက္
ေနျပည္ေတာ္က ေခြး၀ဲစားေတြကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းပါ
ေနျပည္ေတာ္က တရားခံေတြကို အေသပစ္ပါ
မျဖစ္ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ ရေအာင္၀င္ပါ
တျခားနည္းလမ္းမရွိေတာ့လို႔
ငါတို႔ မွာ ေနာက္ထပ္ေသဆံုးစရာ အသက္ေတြ မရွိေတာ့လို႔
ငါတို႔ တိုက္ပြဲမွာ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီမို႔
ငါတို႔ ေတာ္လွန္ေရး ခရီးပမ္းေနၿပီမို႔
ငါတို႔ ျပည္သူေတြကို အခ်ိန္မီ ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔
ငါတို႔ ျပည္သူေတြမွာ ဘီလူးသဘက္ေတြကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ ခြန္အားမရွိေတာ့လို႔
ေနျပည္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုး သိမ္းပိုက္ပါ
ေနျပည္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုး ၀င္တိုက္ပါ
ငါတို႔ ျပည္သူေတြရဲ႔ အျဖစ္ခ်င္ဆံုး ရင္ထဲက ဆႏၵပါ
ေနျပည္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုးသာပစ္ပါ
ငါတို႔ ျပည္သူေတြရဲ႔ လိုလားေတာင့္တခ်က္ပါ
မင္းဆိုးကို မိုးႀကိဳးပစ္ပါ
အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ေသေအာင္သတ္ပါ။
မုန္တိုင္းစဲတဲ့အခါ ေလေျပလာမွာလား
ခိုး၀ွက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီေတြနဲ႔
နအဖ ေဒါက္တိုင္ေတြ ႁကြယ္၀ခ်မ္းသာလာမွာလား
ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အေနာက္ကမၻာက ေနျပည္ေတာ္ကို တကယ္ ပစ္ေတာ့မလား
ကူးစက္ေရာဂါပိုးမႊားေတြနဲ႔…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔…
နာက်ည္းမွဳေတြနဲ႔…
ေတာက္ေခါက္သံေတြနဲ႔…
ေဒါသေတြနဲ႔…
စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ့ သက္ျပင္းခ်သံေတြနဲ႔…
ငိုေႁကြးသံေတြနဲ႔…
အျပင္ဘက္မွာေတာ့ နာဂစ္ မုန္တိုင္းကစဲသြားၿပီ
ငါတို႔ ရင္ထဲမွာ ေသာက မုန္တိုင္းေတြ အျပင္းထန္ဆံုး တိုက္ခတ္ေနဆဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
12 May, 2008
Birthday
ငါ့ရင္ဘတ္ကို နာဂစ္လိူင္းေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းလာေဆာင့္တယ္
လူေသအေလာင္းေတြက
ေရထဲမွာေမ်ာေနတယ္
ကိုင္းပင္ေတြမွာ ညိေနတယ္
ေရက်သြားတဲ့ လယ္ကြင္း ေတြထဲမွာ တံုးလံုးပက္လက္
အျမစ္ကၽြတ္ပါမသြားတဲ့ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားေတြမွာလည္းကပ္ညိလို႔
ကြင္းျပင္က ပုတ္ပြေနတဲ့ အေလာင္းေတြကို ကုန္းသတၱ၀ါေတြကစားတယ္
ျမစ္ေခ်ာင္းေတြထဲက ပုတ္ပြေနတဲ့ အေလာင္းေတြကို ငါးေတြကစားတယ္
တေမွ်ာ္တေခၚ ျမင္းကြင္းတစ္ခုလံုး အနိႏၶာ႐ံုသက္သက္ပဲ။
ငါ့အာ႐ံုအားလံုးကို “ရီဖရယ္ဒမ္မဲလိမ္ပြဲ” ဆိုတဲ့ မုန္တိုင္းက တဒိုင္းဒိုင္းလာေဆာင့္တယ္
လူေတြကို ေသနတ္ေထာက္ၿပီး ေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းတယ္
လည္ပင္းၫွစ္ၿပီး ေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းတယ္
ျပန္ေပးဆြဲၿပီး ေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းတယ္
လိမ္လည္ၿပီးေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းတယ္
ေခ်ာ့ေမာ့ေဖ်ာင္းဖ်ၿပီးေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းတယ္
ေျဗာင္ေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းတယ္
မသိမသာေထာက္ခံမဲေပးခို္င္းတယ္
၉၀ ရာခိုင္ႏူန္း ပလပ္ ေထာက္ခံပါတယ္လို႔
ျပည္တြင္းကလာတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြက ၫႊန္ျပေနၾကတယ္
ငါခံႏိုင္ရည္ မရွိေတာ့ဘူး
ငါတင္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး
ငါ့စိတ္အေပၚကို အေဆာက္အဦးေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿပိဳက်ေနတယ္
ငါကြန္ျပဴတာကိုပိတ္လိုက္တယ္
မီးခလုတ္ေတြအားလံုးပိတ္လိုက္တယ္
ေရဒီယိုပိတ္လိုက္တယ္
ဖုန္းပိတ္လိုက္တယ္
ငါဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး
ငါဘာမွ မၾကားရေတာ့ဘူး
ခဏကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါအတိတ္ေမ့ေရာဂါ ရဖို႔လိုအပ္ေနတယ္။
ငါသတိရလာတဲ့အခါ
တေစၦသရဲေတြေနတဲ့ ကၽြန္းကေလး တစ္ခုေပၚမွာေရာက္ေနတယ္
ငါ့ေဘးနားမွာ အစာေရစာမရလို႔ ေသအံ့ဆဲဆဲ လူမမာေတြ ညည္းေနၾကတယ္
ေျမမႁမွဳပ္ရေသးတဲ့ အေလာင္းေတြလည္း ျပန္႔က်ဲလို႔
ငါအားတင္းၿပီးထထိုင္လိုက္တယ္
ဒီကေန႔ ငါ့ေမြးေန႔မွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ ကမၻာေျမကို ဂုဏ္ျပဳရမယ္
ၿပီးရင္ ခါတိုင္းႏွစ္ေတြလိုပဲ ေမြးေန႔ပြဲကို တိတ္တဆိတ္က်င္းပဖို႔လုပ္ရမယ္
ခါတိုင္းႏွစ္ေတြနဲ႔ မတူတာက
ငါ့ႏိုင္ငံက နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ တေစၦသူရဲ ျဖစ္သြားသူေတြ
ငါ့ေမြးေန႔ကို တိတ္တဆိတ္လာေရာက္ ခ်ီးျမင့္ၾကတာပဲ
သူတို႔မ်က္ႏွာေတြမွာ ႐ုတ္တရက္ ေသဆံုးမွဳအတြက္
ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းေနတာမေတြ႔ရပါဘူး
ငတ္မြတ္ဆင္းရဲျခင္းဆိုတဲ့၀႗္ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ျခင္းနဲ႔
မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့ သူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တိုင္းျပည္က
အျမန္ဆံုး ကၽြတ္လြတ္ခြင့္ရျခင္းဟာ နိဗၸာန္ေရာက္ျခင္းပဲဆိုတာ
သူတို႔ေတြ စဥ္းစားေကာင္းစဥ္းစားေနလိမ့္မယ္
လူေတြက ေမြးေန႔ကိုသာ သတိရၿပီး
ေသ မဲ့ေန႔ကို ေမ့ေနၾကတယ္
ငါ့လူငယ္ဘ၀ဟာ က်ေနလိုပဲ ႐ုတ္ခနဲ ကုန္ဆံုးသြားတယ္
ငါ့ႏုနယ္ပ်ိဳမ်စ္ျခင္းဟာ အမိေျမနဲ႔ ေ၀းရာ တိုင္းတပါးမွာ ကုန္ဆံုးသြားတယ္
ငါႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္းမျဖစ္မိပါဘူး
ဒီေန႔ငါ့ေမြးေန႔မွာ ဘာစကားမွ လက္ေဆာင္ပါးစရာလည္းမရွိပါဘူး
လူေတြဟာ ေသဆံုးဖို႔ အတြက္ရွင္သန္ေနၾကတယ္
ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ေသဆံုးေနၾကတယ္။
စိတ္ဓါတ္ကို ေျမႀကီးထဲအထိ ႏွိမ့္ခ်ၾကည့္လိုက္တယ္
စိတ္ဓါတ္ကို မိုးေပၚေရာက္ေအာင္ တြန္းတင္ၾကည့္လိုက္တယ္
ငါလုပ္လို႔ရေနသားပဲ
ငါ့စိတ္နဲ႔ ငါ့ခႏၵာကိုယ္က သေဘာထားခ်င္းတိုက္ဆိုင္ေနသားပဲ
ဘာစိတ္ညစ္စရာမ်ားရွိလို႔လဲ
ငါေနတဲ့ ကမၻာၿဂိဳလ္မွာ
ပင္လယ္ႀကီးက ျပာလို႔
တိမ္ေတြကလည္း ေတာက္လို႔ ပလို႔
ျမက္ခင္းျပင္ေတြကလည္း စိမ္းလို႔ လန္းလို႔
ေဟာ.. အေရွ႔ဆီမွာ ေရာင္နီပ်ိဳ႔လာၿပီ
ငါခရီးဆက္ရေပဦးမယ္
သီအိုရီအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ မုန္တိုင္းစဲရင္ ေလေျပၫွင္းလာစၿမဲပဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
ဒီကေန႔က်ေရာက္ေသာေမြးေန႔အတြက္
08 May, 2008
မိုးညေနခင္း
မိုးရြာထဲကို ငါေငးၾကည့္ေနမိ
မိုးရြာထဲမွာ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့
အေရျပား မြဲေျခာက္ေျခာက္ လူမမာ႐ုပ္ေပါက္ေနတဲ့
အမ်ိဳးသမီးေတြကို ငါေငးၾကည့္ေနမိ
လက္ထဲမွာ ဟင္းခ်က္စရာ တိုလီမုတ္စ ပစၥည္းေတြ ဆြဲလို႔
ကေလးေတြ လက္ကို ဆြဲလို႔
စက္႐ံုဆင္းခ်ိန္ ညေနခင္းေစ်းတစ္ခုက ျပန္လာၾကတဲ့
အသက္အရြယ္မ်ိဳးစံု ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ
ငါေရာက္ေနတာက
ျမန္မာျပည္သား (၁.၇) သန္းကို ထမ္းပိုးထားရတဲ့
ျမန္မာဆိုရင္ ႏွာေခါင္း႐ံွဳ႔တတ္တဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ
ငါေနေနတာက
ပုလိပ္အဖမ္းၾကမ္းၿပီး
သူစိမ္းဆန္တဲ့ ၿမိဳ႔တစ္ၿမိဳ႔မွာ
အဲဒီႏိုင္ငံမွာ
ေစ်းသည္က ေဖာက္သည္ကို ငတ္သလို
ပုလိပ္ေတြက ေငြကိုငတ္တယ္
အဲဒီႏိုင္ငံမွာ
အလိုမတူပဲ ဇိမ္ခန္းမွာ ေရာင္းစားခံလိုက္ရတဲ့
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြရွိတယ္
ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံကို မၾကားဖူးတဲ့
တရားမ၀င္ ျမန္မာအလုပ္သမား ကေလးငယ္ေတြရွိတယ္
အဲဒီႏိုင္ငံမွာ
ျမန္မာေတြရဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ပုဂၢလိႅကမာနဟာ
တစ္စစီ ႐ိုက္ခ်ိဳးခံထားရတယ္။
ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့အခါ
ဘ၀ဟာ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အနိႏၶာ႐ံုပဲ
တခ်ိဳ႔က သုခေတြစံစား
တခ်ိဳ႔က ဒုကၡေတြခံစားလို႔
ငါလြမ္းေနမိတယ္
ငါလြမ္းေနမိတာ
ေစ်းႀကီးေပး၀ယ္ရတဲ့ ၀ီစကီ ပုလင္းတစ္လံုး မဟုတ္ဘူး
ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ အတိတ္ဘ၀ မဟုတ္ဘူး
ဖုန္ထူၿပီး ဗြက္ေပါတဲ့ ငါ့ေမြးရပ္ေဒသ ေျမလတ္က ၿမိဳ႔ကေလးမဟုတ္ဘူး
သူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္ဘူး ငယ္ခ်စ္ဦးမဟုတ္ဘူး
တကယ္ေတာ့ ငါလြမ္းေနမိတာ ေသခ်ာလွတယ္မဟုတ္ေပမဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိတဲ့ အနာဂတ္ပါ
ငါစဥ္းစားေနမိတယ္
မငိုပဲနဲ႔ လူေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်ရတာလဲ
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႔ ခႏၵာကိုယ္က ထြက္တဲ့
နံေစာ္တဲ့ ေခၽြးနံ႔ေတြထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရွိေနတယ္
သူတို႔ႏိုင္ငံသားေတြဆီကရတဲ့ အေကာင္းစားေရေမႊးဆြတ္ထားတဲ့ ကိုယ္သင္းရနံ႔မွာ
ေခါင္းပံုျဖတ္ခံလိုက္ရတဲ့ တရားမ၀င္အလုပ္သမားေတြရဲ႔ လုပ္အားခေတြရွိတယ္
ဆႏၵနဲ႔ လက္ေတြ႔ဘ၀ဟာ တစ္ထပ္တည္းဘယ္ေတာ့ က်မွာတဲ့လဲ
လူအမ်ားနဲ႔ သေဘာထားခ်င္းမတိုက္ဆိုင္တဲ့အခါ ေရငံုႏူတ္ပိတ္ေနရမလားငါစဥ္းစား
ဒီထက္ပိုေကာင္းတာမရွိလို႔ ရွိတာကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ရ
ျဖစ္သင့္ေပမဲ့ ျဖစ္မလာတဲ့အခါ ဒီလိုပဲ ေျဖသိမ့္ေနရ
တကယ္ေတာ့ ရွင္သန္းျခင္းဆိုတာ မျမင္ရတဲ့ အခြင့္အလမ္းတစ္ခုပါပဲ
ငါကထိုင္ခံုမွာထိုင္ေနတယ္
ငါ့မ်က္လံုးေတြက မိုးရြာထဲကို ဆက္ေငးၾကည့္ေနဆဲ
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ငါ့ကို စိတ္တိုင္းမက်ေတာ့တဲ့ ငါ့ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဟာ စိတ္ေကာက္ၿပီး
အေ၀းကို ထြက္ေျပးသြားေလရဲ႔။
28 April, 2008 – 6:30 PM
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
