28 November, 2007

ေရႊ၀ါေရာင္ေကာင္းကင္သစ္နဲ႔ ေတာ္လွန္တဲ့ျမစ္

ေဒါနကသီခ်င္းသံကို ၾကားတဲ့အခါ
ကစၥပၸနဒီရဲ႔ဂီတကို ခံစားမိတဲ့အခါ
သံလြင္ဟာ အလွပဆံုးကလိမ့္မယ္..

ဧရာ၀တီ.. ခ်င္းတြင္း
စစ္ေတာင္း.. သံလြင္
ျမစ္အစင္းေပါင္းမ်ားစြာ
႐ိုးမေတာအထပ္ထပ္
႐ွဳမၿငီးႏိုင္တဲ့ အလွတရားေတြနဲ႔
ငါတို႔ခ်စ္တဲ့ႏိုင္ငံေတာ္..

အဲဒီ..
“အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ
သူပုန္ျဖစ္ခဲ့ရ” 1
ငါတို႔ႏိုင္ငံေတာ္သမိုင္းမွာ
သူပုန္က တုိင္းျပည္ကိုခ်စ္တယ္
အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်စ္တယ္
သူပုန္က အေသခံရဲတယ္
အုပ္စိုးသူလူတန္းစားက ေလကန္ရဲတယ္..

“ငါ့ဘ၀မွာ
တိုက္ပြဲမ်ားနဲ႔ ျပည့္လွ်မ္းေနပါေစ” 2
သူပုန္ေသြးဟာ
တုိက္ပြဲၾကားမွာ
ရဲေစြးနီခဲ့..
ၿမိဳ႔ေပၚသူပုန္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ေတာထဲကသူပုန္ပဲျဖစ္ျဖစ္
သူပုန္ဟာ
ႏိုင္ငံေတာ္ကို အ႐ူးအမူးခ်စ္တတ္သူ…

ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကတည္းကတိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ခဲ့ၾက..
ဆရာစံတို႔တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ခဲ့ၾက..
ကိုေအာင္ဆန္းတို႔တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ခဲ့ၾက..
၆၂-၈၈--၂၀၀၇ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ခဲ့ၾက..
တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ေနၾက..
သမိုင္းကေသြးမတိတ္ေသးဘူးး..

ေသာင္းရင္းသံလြင္ခ်စ္တင္းေႏွာတဲ့
မာနယ္ပုေလာ ေတာင္တေၾကာမွာ
ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြ
လွပစြာဖူးပြင့္..
ထီးပါး၀ီးက်ိဳး
ေနာ္တ
ခုခံစစ္ပြဲမ်ား…
သမိုင္းကေသြးမတိတ္ေသးဘူး..

အတက္နဲ႔အက်
အလွနဲ႔အက်ည္းတန္မူဆိုတာလည္း
သခၤါရတရားပါပဲ..
သမိုင္းေခတ္အဆက္ဆက္မွာ
မင္းသားေတြရွိသလို
လူၾကမ္းေတြလည္းရွိတယ္
မင္းသားကေျဖာင့္မွန္တယ္
လူၾကမ္းကေဖာက္ျပန္တယ္
မင္းသားက
ေခတ္အဆက္ဆက္
ရွင္သန္တယ္
လူၾကမ္းက
ေခတ္အဆက္ဆက္
က်ဆံုးရတယ္..

ရွည္လွ်ားလြန္းတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ
ဇာတ္လိုက္ေတြေျပာင္းသြားတယ္
ဇာတ္၀င္ခန္းေတြေျပာင္းသြားတယ္
မိစၦာကေတာ့
အေမြးအမွ်ဥ္ေတြပိုရွည္လာ
အလိမ္အညာေတြပိုရွည္လာ
မာယာေတြပိုရွည္လာခဲ့..

လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းေဆြးေႏြးမိရင္
ေထာင္ဆယ္ႏွစ္
ႏိုင္ငံေရးလုပ္မိရင္ တသက္တကၽြန္း
အန္အယ္ဒီပါတီ ၀င္မိရင္
ဘ၀ပ်က္
စီးပြားပ်က္
ေခတ္ပ်က္ႀကီးထဲ
ငါတို႔လူျဖစ္လာခဲ့ၾကရ..

ေမြးကတည္းက
ဆင္းရဲမြဲေတမွဳ
ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမွဳ
ဆာေလာင္မွဳေတြနဲ႔
ယဥ္ပါးခဲ့ၾက..
မျပည့္စံုျခင္းဆိုတာ
ငါတို႔ေန႔စဥ္ အလြတ္က်က္ခဲ့ရတဲ့
ျပဌာန္းစာအုပ္ေတြျဖစ္ခဲ့ရေပါ့..

ဆင္းရဲလြန္းတဲ့ဘ၀
လမ္းေပၚမွာ ေပါက္ကြဲမိပါတယ္
အ႐ိုက္အႏွက္ခံရ
အၾကမ္းဖက္ခံရ
အပစ္သတ္ခံရ
ငါတို႔ပါးစပ္ကေလးတခ်က္ဟလိုက္ဖို႔
ဆယ္စုႏွစ္ေတြ ခဏခဏဆြံ႔အေပးခဲ့ရ
ငါတို႔ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းလိုက္ဖုိ႔
အေလာင္းခ်င္းထပ္ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရ
သမိုင္းကေသြးမတိတ္ေသးဘူး

ဒီေႏြဦးေျခာက္ဆယ္သမိုင္းမွာ
အသက္စြန္႔သြားသူေတြ
ဘ၀ပ်က္သြားသူေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးေနသူေတြ
ေရွာင္ပုန္းေနသူေတြ
ေထာင္က်ေနသူေတြ
အေ၀းေရာက္ေနသူေတြ
မိဘေပ်ာက္သားသမီးေတြ
သားသမီးေပ်ာက္မိဘေတြ
ေတာက္ေခါက္သံေတြ
ကမၻာမေၾကသီခ်င္းသံေတြရွိတယ္..

ဒီေႏြဦးေျခာက္ဆယ္သမိုင္းမွာ
ၿမိဳ႔ေတာ္ဟာ
ေသြးကြက္ေတြနဲ႔ေစးထန္းေနတဲ့
ကတၱရာလမ္းမေတြကို
ထမ္းပိုးထားရ..

ဒီေႏြဦးေျခာက္ဆယ္သမိုင္းမွာ
ေဒါနဟာ
အပ်ိဳရည္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့
သင္တိုင္းျဖဴေလးေတြေၾကာင့္
အရွက္တရားကိုလြယ္ပိုးထားခဲ့ရ..

ဒီေႏြဦးေျခာက္ဆယ္သမိုင္းမွာ
ေသာင္းရင္းဟာ
သပိတ္မသြတ္ရေသးတဲ့
အညတရရဲေဘာ္ေလးေတြရဲ႔
၀ိညာဉ္ေတြေၾကာင့္
ပိုမိုခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းလာခဲ့ရ..

ထာ၀ရရွင္သန္ေနတဲ့ေတာ္လွန္ေရးဟာ
သမိုင္းရဲ႔ ထုတ္ကုန္ျဖစ္ၿပီး
က်ဆံုးသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔
ပ်က္စီးသြားတဲ့ဘ၀ေတြဟာ
သမိုင္းရဲ႔စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြျဖစ္လာခဲ့ရ..

ဒီလိုနဲ႔
ေဘးထိုင္ဘုေျပာေနသူေတြ
လက္နက္တပ္ဆင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူေတြ
ေသြးပ်က္သြားသူေတြ
ဘာသိဘာသာေနတတ္သူေတြ
ဘက္ေျပာင္းသြားသူေတြ
စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ စာနာတတ္သူေတြ
မင္းသားေတြ..
လူၾကမ္းေတြနဲ႔..
ေတာ္လွန္ေရးဟာ ခရီးဆက္ခဲ့
ခရီးဆက္ဆဲ..

လူသားတို႔ရဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး
လူသားဆန္လြန္းေပရဲ႔..

ညစာထမင္း၀ိုင္းမွာေတာ့
ထီးကပလယ္မွာ
ငါေနာက္ဆံုး ဆံုခဲ့ရတဲ့
ေကအန္အယ္လ္ေအ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႔
ေလာက္ေကာင္ေရာတဲ့
အေပါစားငါးပိနဲ႔ ထမင္း၀ိုင္း
ျမင္ေယာင္လာလို႔
ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ေမွ်ာခ်လိုက္ရေတာ့တယ္..

ဒီလိုပဲ
ေတာ္လွန္ေရးဟာ
ခါးသက္မွဳ အလံုးစံုကိုလြယ္ပိုးရင္း
ခရီးဆက္ခဲ့ျပန္ၿပီ။ ။

(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး (၂) လျပည့္အမွတ္တရ)

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
၂၈ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၇

1. ႏိုင္၀င္းေဆြ၊ ေငြ ေရႊ ရတု၊ ေရဆန္လမ္းသို႔အျပန္
2. ကိုကိုးကၽြန္း (၅၃) ရက္ၾကာအစာငတ္ခံတိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း က်ဆံုးသြားေသာ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စိုး၏ တိုက္ပြဲေခၚသံ၊ ကားမာက္စ္၏ အထၱဳပၸတၱိထဲမွစာသား

5 comments:

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ကဗ်ာကိုဖတ္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ကဗ်ာဆရာရဲ.ခံစားခ်က္အၿပည့္အဝကိုၿမင္သိခံစားၾကည့္လို႔ရပါတယ္ကဗ်ာဆရာေရ….

Chaos said...

ေမြးကတည္းက
ဆင္းရဲမြဲေတမွဳ
ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမွဳ
ဆာေလာင္မွဳေတြနဲ႔
ယဥ္ပါးခဲ့ၾကရ..
မျပည့္စံုျခင္းဆိုတာ
ငါတို႔ ေန႔စဥ္ အလြတ္က်က္ခဲ့ရတဲ့
ျပဌာန္းစာအုပ္ေတြျဖစ္ခဲ့ရေပါ့..။

အဲ႔အပိုဒ္ေလး အရမ္းႀကိဳက္တယ္

Mintasay said...

ၿမိဳ႔ေပၚသူပုန္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ေတာထဲကသူပုန္ပဲျဖစ္ျဖစ္
သူပုန္ဟာ
ႏိုင္ငံေတာ္ကို အ႐ူးအမူးခ်စ္တတ္သူ…

အဲဒီစာလံုးေတြကိုႀကိဳက္တယ္..အကို

Anonymous said...

ဆင္းရဲလြန္းတဲ့ဘ၀
လမ္းေပၚမွာ ေပါက္ကြဲမိပါတယ္
အ႐ိုက္အႏွက္ခံရ
အၾကမ္းဖက္ခံရ
အပစ္သတ္ခံရ
ငါတို႔ပါးစပ္ကေလးတခ်က္ဟလိုက္ဖို႔
ဆယ္စုႏွစ္ေတြ ခဏခဏဆြံ႔အေပးခဲ့ရ..
ငါတို႔ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းလိုက္ဖုိ႔
အေလာင္းခ်င္းထပ္ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရ..
သမိုင္းကေသြးမတိတ္ေသးဘူး..



အဲ အပိုဒ္ေလး အရမ္းၾကိဳက္တယ္
ကဗ်ာ ေကာင္းေလးအတြက ္ေက်းဇူးေနာ္ အကို

မိုးခ်စ္သူ

Anonymous said...

what a great poem! so powerful and touching! it highlights our lives. carry on brother.

Lonama