ညီမေလးရဲ႔ေဆာင္းရာသီ

အခုေတာ့..
ညီမေလးရဲ႔ေဆာင္းရာသီဟာလည္း
အရင္ကလို မေအးျမႏိုင္ေတာ့..
ေသြးၫွီန႔ံေတြလြယ္ပိုးထားရတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ဟာလည္း
ညညဆို တေစၦေျခာက္ခံေနခဲ့ရၿပီ။

ကမ္းရွာငွက္တို႔ ကမ္းကိုရွာမေတြ႔ခင္
မုန္တိုင္းက ကမ္းကိုရွာေတြ႔ခဲ့ေပါ့။

စက္တင္ဘာေရ..
ႏွလံုးေသြးစက္လက္နဲ႔
ငါက်ိန္စာတိုက္ပါရေစ
ျဖစ္ေလရာဘ၀အဆက္ဆက္မွာ
လူယုတ္မာတို႔နဲ႔ ကင္းေ၀းရျခင္းဆုလာဒ္ကို
ငါခ်ဥ္ျခင္းတပ္မိပါရဲ႔။

ေအာင္ပြဲဟာတိုက္ရဲသူအတြက္
သက္သက္ဆိုရင္ေတာင္
တရားမွ်တတဲ့တုိက္ပြဲကိုသာ
ငါတို႔ကို ေပးသနားၾကပါ။

ေႏြဦးအႀကိမ္ႀကိမ္ ဖူးပြင့္ခဲ့ဖူးသလို
ေႏြဦးအႀကိမ္ႀကိမ္ က်ဆံုးခဲ့ဘူးပါတယ္။

အခုေတာ့
စစ္ပြဲ အေလာင္းနဲ႔ ဒုကၡိတေတြကို
ကမၻာေျမက ဥပကၡာျပဳထားရစ္ခဲ့ၿပီ။

ငါတို႔အတြက္ထြက္ေပါက္က
နာက်ည္းမူ၊ ေတာက္ေခါက္သံနဲ႔
မ်က္ရည္စက္ေတြပဲလား။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔
သစ္သီး၀လံေတြ
ငါတို႔လိုခ်င္ပါတယ္။
ကမၻာေျမခင္ဗ်ာ၊ ေက်းဇူးျပဳ၍
ကၽြႏုၤပ္တို႔ကို လူျဖစ္ခြင့္ေပးသနားပါ။
ကၽြႏၤုပ္တို႔မွာလည္း ပခံုးႏွစ္ဖက္
ေခါင္းတလံုးနဲ႔ ကိုယ္လက္အစံုရွိပါရဲ႔။

လူပီသေၾကာင္းငါတို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ျပခဲ့ဖူးပါရဲ႔
လမ္းမေတြေပၚမွာ က်က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့
ေသြးကြက္..
ဖိနပ္ျပတ္ေတြနဲ႔..
၀ိဉာဥ္ေတြဟာ..
ငါတို႔ရဲ႔
ေနာက္ဆံုးသက္ေသထြက္ဆိုခ်က္ေတြျဖစ္တယ္
ၿပီးေတာ့ မိစၦာအတြက္က်ိန္စာ
အေမေတြငိုေနတုန္းပဲ။

သာသနာကိုေခြးေဟာင္ေတာ့
တေခတ္လံုးေမွာင္မိုက္ခဲ့ရေပါ့ ညီမေလးေရ
မင္းရဲ႔ ေဆာင္းရာသီဟာလည္း
ေဆာင္းမပီသေတာ့တာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

ကမ္းရွာငွက္တို႔ ကမ္းကိုရွာမေတြ႔ခင္
မုန္တိုင္းကေရွ႔မွာထန္ေနဆဲ။ ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
၁၇ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၇