အလြမ္းနဲ႔ေရးတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္

အသာတၾကည္မရလို႔
အၾကမ္းဖက္လိုစိတ္က မၾကာခဏေခါင္းေထာင္ထတယ္
စိတ္ထဲမွာ ရွိတာကို ရွိတဲ့အတိုင္း လက္တုန္႔ျပန္မိေတာ့
ႏိုင္ငံေရးလုပ္မယ္ဆိုရင္ အေရထူဖို႔ အရင္ႀကိဳးစားလိုက္ပါဦး ညီေလးရာတဲ့
ဆရာႀကီးေလသံနဲ႔ ကဲ့ရဲ႔စကားဆိုတာကို ခံရတယ္
လမ္းေပၚမွာခလုတ္တိုက္မိရင္ တိုက္မိတဲ့အရာ၀တၱဴ ေျခေထာက္နဲ႔ပိတ္ကန္လိုက္တယ္
လမ္းသြားရင္း ေဟာင္တဲ့ေခြးကို ခဲနဲ႔ေကာက္ထုတယ္
မေက်နပ္တာကို မေက်နပ္ဘူးကြလို႔ ေျဗာင္ဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္
ေရႊျပည္ေအးတရားေဟာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႔ မ်က္ႏွာကို တံေတြးနဲ႔ ေထြးခ်င္တယ္
သူပုန္ထတာ အခ်ိန္ေနရာေဒသ ေရြးေနစရာမလိုဘူး
ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲ ႏိုင္ႏိုင္ အႏိုင္ရလိုစိတ္ ငယ္ငယ္ကထားခဲ့ဖူးတယ္
ရန္ရန္ခ်င္းမတုန္႔ႏွင္းရဘူးတဲ့
ရန္သူကို ရန္သူလို မျမင္မိတဲ့ေန႔ကစၿပီး ခံရေတာ့တာပဲ
အိပ္မက္ထဲမွာ ေယာင္ေယာင္ၿပီး ကန္သြင္းခဲ့တဲ့ ဂိုးေတြ
ႏိုးလာတိုင္း လြမ္းဆြတ္ေနမိတယ္
ကိုယ္ေဖာ့ၿပီးစဥ္းစားတယ္
ခဲဆြဲၿပီးစဥ္းစားတယ္
စိတ္ကိုဖြင့္ထားတယ္
ႏွလံုးသားကို ဖြင့္ထားတယ္
အေႏြးအက်ၤီထူထူ ၀တ္ထားတယ္
ကိုယ္ခံပညာ နည္းနည္းပါးပါး သင္ထားတယ္
လူေရွ႔မွာ ေဆြးေႏြးလို႔ ရေအာင္ စာတိုေပစေတြ မေတာက္တေခါက္ ဖတ္ထားတယ္
မူးမွပဲ ေအာ္ေအာ္ ဆဲလို႔ေကာင္းေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း မူးမိတာေပါ့
မူးတိုင္းလည္း နံရံကို လက္သီးနဲ႔ ပစ္ပစ္ထိုးလိုက္တယ္
ေရြးခ်ယ္စရာ မေတြ႔လို႔ ဘာကိုမွ မေရြးခ်ယ္မိေသးတာပါ
ေျခမေတြ႔လို႔ ေစာေစာစီးစီး ထြက္ထိုင္ေနမိတာ
မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့မျမင္ရတဲ့အနာဂတ္နဲ႔
ဓါတ္တိုင္ကမီးအေရာင္ျပန္ဟပ္ၿပီးလင္းေနတဲ့ကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ဘယ္အရာမွအစီအစဥ္တက်မရွိၾကဘူး။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္