06, 11, 2010 – 7:11 PM

ဒီလိုညေနခင္းမ်ိဳးနဲ႔ဆံုစည္းခြင့္သာမရရင္
ငါ့အတြက္လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မွာမဟုတ္ဘူး

အေမွာင္မရုပ္သိမ္းေသးဘူး
မိုးသားကင္းစင္ၾကည္လင္၀င္းပလို႔
ေကာင္းကင္ျပာေအာက္မွာ
အိပ္တန္းအ၀င္ေနာက္က်တဲ့ေက်းငွက္ေတြေတးသီဆဲ
ေဟာဟိုမွာရွည္ေမ်ာေမ်ာသြယ္တန္းေနတဲ့ဓါတ္ႀကိဳးေတြ
သံသယာလိုရွည္လွ်ားလွေပစြ
ႏိုင္လြန္ကတၱရာခင္း ခဲသားေရာင္အေ၀းေျပးလမ္းမ
တိမ္ေတာက္ခ်ိန္မွာ အပ်ိဳမပါးျပင္လိုေခ်ာညက္ေပစြ
အသံုးမတည့္လွတဲ့ျမက္ရိုင္းပင္ေတြ
ေတာထေလယူရာတိမ္းယိမ္းလို႔
မုတ္သုန္ရာသီကိုျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔
ကြင္းျပင္ထဲမွာလယ္ေစာင့္တဲတစ္လံုး
ႀကံ႔ခိုင္မူရွိပါစ
၀မ္းေရးအတြက္ အေလ့က်ကန္စြန္းနဲ႔ခ်ဥ္ေပါင္ခင္းေတြရွိတယ္
မိုးဦးစံပယ္ရံုေတြျဖတ္တိုက္လာတဲ့ေလထဲမွာ
ေမတၱာတရားဟာေမႊးထံုသင္းပ်႔ံလို႔

မဆံုးႏိုင္ေသးဘူး
အဲဒီသံသယာဆိုတဲ့ခရီးဟာ
နဗူးၿခံဳႏြယ္ေပၚကပုစဥ္းတစ္ေကာင္
‘သူ’ ဘာစဥ္းစားေနတယ္ဆိုတာငါမသိဘူး
ၿခံစည္းရိုးေပၚကို ပဲႏြယ္ပင္ေတြသူ႔ထက္ငါအလုအယက္ႏြယ္တက္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ရွင္သန္ေနၾကတယ္

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္