28 June, 2010

ခ်စ္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ ယံုမွာလား မစကား၀ါ

ဇြန္ပန္းေတြပြင့္ခဲ့ၿပီ မစကား၀ါ
နယုန္မိုးေသးျမက္ေတြသားေမြးလို႔
လယ္ကြင္းနဲ႔ေတာင္ယာခင္းေတြပ်ိဳးက်ဲ
ရွစ္ခြင္တိုင္းမွဳန္မိွဳင္း၊ ေတာင္လည္းညိဳေတာလည္းစို
က်ေနာ္တို႔ေနထိုင္တဲ့အေရွ႔ေတာင္အာရွတစ္ခြင္မွာ
မုတ္သုန္မိုးမည္း ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္သည္းခဲ့ၿပီေကာ

ေျမစိုင္ေျမခဲကိုရုန္းကန္ထိုးေဖာက္
ပုန္းညက္နဲ႔ျမတ္ေလးပန္းေတြ
ပြင့္အာၾကၿပီ
ေလာကတစ္ခြင္ေမႊးရန႔ံဆင္ဖို႔႔
စံပယ္နဲ႔ဇီဇ၀ါေတြ ရွင္သန္ႀကီးထြားလာၾကၿပီ

ကဆုန္လမွာ စကား၊ စကား၀ါ၊ ခ်ဲယား
နယုန္လမွာ မုေလးနဲ႔စံပယ္
၀ါဆိုမွာ ပုန္းညက္၊
၀ါေခါင္မွာ ခတၱာနဲ႔ မိုးေဆြ
ေတာ္သလင္းမွာ ယင္းမာပန္းေတြပြင့္သတဲ့

ဘယ္ပန္းသာလို႔ယဥ္မွာလဲ မစကား၀ါ
ပန္းျမတ္တကာ့ပန္းေတာ္၀င္ထဲမွာ
ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုကိုျဖတ္သန္း
အခုတိုင္စြဲလန္းေနတာ
စကား၀ါပန္းရနံ႔ေတြပါကြယ္

ညိဳညိဳေလးနဲ႔ေခ်ာလို႔
ညိဳေခ်ာလို႔ေခၚတာေပါ့လို႔…

ခ်စ္တယ္မစကား၀ါ
ေထြးေထြအုပ္အုပ္ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြကိုခ်စ္တယ္
ဆင္မယဥ္သာေျခလွမ္းေလးေတြခ်စ္တယ္
မစကား၀ါျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေျမနီလမ္းေလးကိုခ်စ္တယ္
ၿပံဳးလိုက္ရင္ခြက္၀င္သြားတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ေလးကိုခ်စ္တယ္
‘ေမာင္’ လို႔ေခၚတတ္တဲ့ဆြဲလဲသံႏူတ္ခမ္းပါးေလးကိုခ်စ္တယ္
မစကား၀ါအၿမဲစီးတဲ့ပန္းၿမိဳ႔ေတာ္စက္ဘီးေလးကိုခ်စ္တယ္
မစကား၀ါကိုယ္ေငြ႔နဲ႔ေႏြးတဲ့ ‘Joy’ ဂ်င္းဂ်က္ကက္ေလးခ်စ္တယ္
ေက်ာ့ရွင္းတဲ့မူယာ၊ ေျပာင္းသြယ္ႏြဲ႔ခႏၶာ
လည္တိုင္ရွည္ရွည္ေလးနဲ႔မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးကိုခ်စ္တယ္

တကယ္ေတာ့မစကား၀ါ
ခင္ဗ်ားအတြက္ေငြဆိုတာအေရးအႀကီးဆံုးမျဖစ္သင့္သလို
က်ေနာ့္အတြက္ မစကား၀ါဟာ အေရးအႀကီးဆံုးမျဖစ္သင့္ပါဘူး
လူသားအျဖစ္ရရွိျခင္းမွာ
ေငြထက္အေရးႀကီးတဲ့အရာေတြရွိတယ္
အခ်စ္ထက္အေရးႀကီးတဲ့အရာေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္

အားတင္းထားပါမစကား၀ါ
ေ၀းခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြမွာ
က်ေနာ္လည္းကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်န္းမာေရးမေကာင္းလွဘူး
စစ္ေအးေခတ္လြန္ ၂၁ရာစုကမၻာႀကီး ပိုၿပီးပူေႏြးလာတယ္
သစ္ေတာေတြျပဳန္းတီး၊ ေရေတြႀကီး၊ မီးေတြေလာင္
မီလီယံနာေတြကဘီလီယံနာေတြျဖစ္သြားၾကတယ္
ဆင္းရဲသားေတြကနင္းျပားျဖစ္ဆဲပါပဲ

လူဆိုတာ ပဋိပကၡသတၱ၀ါပါမစကား၀ါ
လူ႔ေဘာင္ေလာကႀကီးတည္ရွိေနသ၍
ျပႆနာေတြ၊ အမုန္းေတြ၊ စစ္ပြဲေတြ တည္ရွိေနမယ္

ဘ၀ဆိုတာတိုက္ပြဲတဲ့
က်ေနာ္တို႔ေသာကအပူမီးေတြမၿငိမ္းေသးဘူး
သတၱ၀ါေတြကိုေမတၱာထားဖို႔၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္စိတ္ေမြးဖို႔
ဗုဒၶေဒသနာတရားေတြက က်ေနာ္တို႔ကို သင္ၾကားခဲ့တယ္
အခ်ိန္အားရတဲ့အခါ ပရဟိတ အလုပ္ေတြလုပ္ကိုင္ပါ
အားနည္းသူနဲ႔သတၱ၀ါေတြကိုၾကင္နာသနားပါ

မနက္ျဖန္အေၾကာင္းမေျပာၾကေသးရင္ေကာင္းမယ္ မစကား၀ါ
ခုခ်ိန္ဆို ဧရာ၀တီမွာေရေနာက္ၿပီ
နယူးေယာက္က ဟတ္ဆန္ျမစ္ႀကီးကေတာ့
ေႏြရာသီအပူလိူင္းကိုျဖတ္သန္းစီးဆင္းေနလိမ့္မယ္
က်ေနာ္ေရာက္ေနတဲ့ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေတာ့
လူဖမ္းပြဲေတြၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲက်င္းပေနၾကတယ္

ကိုယ္စီဘ၀ေတြျဖတ္သန္းရင္း
ခုေတာ့ခင္ဗ်ားလည္းအိမ္ေထာင္သားေမြးမိခင္ဘ၀
က်ေနာ္လည္း အေ၀းၿမိဳ႔တစ္ေနရာမွာ ခရီးဆက္ဆဲပါပဲ

ဇြန္ပန္းေတြပြင့္ခဲ့ၿပီ မစကား၀ါ
ကမၻာေလာကတစ္ခြင္လံုးစိန္းစိုလန္းဆန္းလို႔
က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္ကခူးယူေဆာ့ကစားခဲ့တဲ့
အၿမီးဖြားဖြားေခြးရုပ္ပင္ကေလးေတြ
ေလေျပနဲ႔အတူယိမ္းထိုုုးလူပ္ရွားေနၾကတယ္

လမ္းေဘးက ျမက္ပင္ေတြနဲ႔အေလ့က်ေတာရိုင္းပန္းကေလးေတြေတာင္
ရွင္သန္ခြင့္အတြက္ မိုးေရစက္ေတြကို ေက်းဇူးတင္ေနၾကလိမ့္မယ္

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
လူသားအျဖစ္ရရွိျခင္းအတြက္
ကမၻာေျမကိုေက်းဇူးတင္လိုက္ပါ
ၿပီးတဲ့အခါ
နံနက္ခင္းမွာပြင့္တဲ့ပန္းကေလးေတြကို ၿပံဳးျပလိုက္ပါ
ႏူတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ မစကား၀ါ
Good bye!

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္

2 comments:

Loanma said...

ကဗ်ာဖတ္ၿပီး အားလံုးကိုလြမ္းသြားမိတယ္..
မစကား၀ါ ႏွင့္အလားတူ သူမ်ား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီး ..ကဗ်ာဆရာလို မစကား၀ါေတြကို လြမ္းေနတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိမွာပဲ..
ကဗ်ာေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ပါ..

~P~ said...

ကဗ်ာေလးကိုၾကိဳက္တယ္...မစကား၀ါကိုလဲေရာၿပီးႏုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ :D