မုန္တိုင္းကေတာ့ စဲၿပီ
အေလာင္း ဒုကၡသည္ နဲ႔
ကပ္ေရာဂါ ပိုးမႊားေတြသာ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့
ေဟာဒီမွာ
ပင္လယ္လိုႀကီးေသာ အပူမီးမ်ား
ေကာင္းကင္လိုက်ယ္ေသာ ဒုကၡမ်ား
အဆံုးအစမဲ့ ေသာကမ်ား
ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေတြကို အတိအက်ေရးျပႏိုင္ဖို႔
စကားလံုးေတြ ခ်ိဳ႔တဲ့ေနဆဲ
ဒုကၡသည္ေတြကို ကယ္တင္ဖို႔
ကမၻာႀကီးဟာ ေႏွးေကြးေလးလံေနဆဲ။
နာဂစ္ေရ..
ေနျပည္ေတာ္ကို မွန္ေအာင္ပစ္ပါ
နာဂစ္ေရ..
ေနျပည္ေတာ္ကို ထိေအာင္ပစ္ပါ
မုန္တိုင္းမွာ မ်က္စိမပါေတာ့ ပစ္မွတ္ဟာ လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့
စက္ကြင္းမလြတ္တဲ့
သူဆင္းရဲေတြသာ
ေသဒဏ္အစီရင္ခံခဲ့ရရွာတယ္
အလြမ္းမ်ား မ်က္ရည္မ်ား ရင္နာေၾကကြဲဖြယ္ရာမ်ား
ေျဖလို႔ မေျပတဲ့ အပူမီးမ်ား
“မုန္တိုင္းမွာလည္း ေအာက္ဆီဂ်င္ရွိတယ္” ဆိုတဲ့
ငတိနဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္
သူ႔ဆီမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္နည္းနည္းေလာက္ ေတာင္းမလို႔
ၿပီးေတာ့ “ဒုကၡက ပ်ားရည္စက္လိုခ်ိဳသတဲ့”
ေသြး႐ူးေသြးတမ္းစကား
ဘယ္ငနဲကမ်ား ေျပာသြားခဲ့တာလဲ
အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တဲ့ ေလာကႀကီး
လုပ္လို႔ျဖစ္တဲ့ အလုပ္ကို ငါတို႔က မလုပ္ခဲ့ေလေတာ့
အခုေတာ့ ေသေၾကၾက ပ်က္စီးၾက ဆံုး႐ံူးၾကရ။
ေဂ်ာ့ဒဘလ်ဴဘြတ္ေရ..
ေနျပည္ေတာ္ကို နဴကလီးယားဗံုးႀကဲပါ
မိစၦာအ႐ိုင္းအစိုင္းေကာင္ေတြကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းပါ
R2P နဲ႔ Airlift လုပ္ပါ
ေနတိုးတပ္ေတြလႊတ္ေပးပါ
ကုလသမဂၢႀကီးေရ..
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ေတြ အျမန္ဆံုးလႊတ္ေပးပါ
လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူပါ
ၿမိဳ႔ေတာ္သန္႔ရွင္းေရးအတြက္ လမ္းေပၚကေခြးေလေခြးလြင့္ေတြကို သုတ္သင္ရသလို
ကမၻာေျမ သန္႔ရွင္းေရးအတြက္
ေနျပည္ေတာ္က ေခြး၀ဲစားေတြကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းပါ
ေနျပည္ေတာ္က တရားခံေတြကို အေသပစ္ပါ
မျဖစ္ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ ရေအာင္၀င္ပါ
တျခားနည္းလမ္းမရွိေတာ့လို႔
ငါတို႔ မွာ ေနာက္ထပ္ေသဆံုးစရာ အသက္ေတြ မရွိေတာ့လို႔
ငါတို႔ တိုက္ပြဲမွာ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီမို႔
ငါတို႔ ေတာ္လွန္ေရး ခရီးပမ္းေနၿပီမို႔
ငါတို႔ ျပည္သူေတြကို အခ်ိန္မီ ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔
ငါတို႔ ျပည္သူေတြမွာ ဘီလူးသဘက္ေတြကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ ခြန္အားမရွိေတာ့လို႔
ေနျပည္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုး သိမ္းပိုက္ပါ
ေနျပည္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုး ၀င္တိုက္ပါ
ငါတို႔ ျပည္သူေတြရဲ႔ အျဖစ္ခ်င္ဆံုး ရင္ထဲက ဆႏၵပါ
ေနျပည္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုးသာပစ္ပါ
ငါတို႔ ျပည္သူေတြရဲ႔ လိုလားေတာင့္တခ်က္ပါ
မင္းဆိုးကို မိုးႀကိဳးပစ္ပါ
အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ေသေအာင္သတ္ပါ။
မုန္တိုင္းစဲတဲ့အခါ ေလေျပလာမွာလား
ခိုး၀ွက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီေတြနဲ႔
နအဖ ေဒါက္တိုင္ေတြ ႁကြယ္၀ခ်မ္းသာလာမွာလား
ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အေနာက္ကမၻာက ေနျပည္ေတာ္ကို တကယ္ ပစ္ေတာ့မလား
ကူးစက္ေရာဂါပိုးမႊားေတြနဲ႔…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔…
နာက်ည္းမွဳေတြနဲ႔…
ေတာက္ေခါက္သံေတြနဲ႔…
ေဒါသေတြနဲ႔…
စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ့ သက္ျပင္းခ်သံေတြနဲ႔…
ငိုေႁကြးသံေတြနဲ႔…
အျပင္ဘက္မွာေတာ့ နာဂစ္ မုန္တိုင္းကစဲသြားၿပီ
ငါတို႔ ရင္ထဲမွာ ေသာက မုန္တိုင္းေတြ အျပင္းထန္ဆံုး တိုက္ခတ္ေနဆဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
14 May, 2008
ေနျပည္ေတာ္ကို ထိေအာင္ပစ္
Labels:
My poem
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
အင္းငါတုိ႔ၿပည္သူေတြ ေမာေတာ့ေမာတာေပါ့။ ႀကမ္းတမ္းတဲ့ ဘ၀ခရီးနဲ႔ ၿပည္သူေတြရဲ့ ဦးေႏွာက္ကို ဘာမွ မစဥ္းစားခ်င္ေလာက္ေအာင ္ေဆးေႀကာပစ္ခ်င္ေနတဲ့ အစိုးရလက္ေအာက္မွာ ေနရတာ ငရဲၿပည္မွာ ေနတာထက္ဆိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တေယာက္လက္တေယာက္တြဲက ေအာင္ပြဲရတဲ့ထိ ဆက္သြားေနရအံုးမွာပဲမဟုတ္လား။ စိတ္ဓာတ္မက်ပဲ ဆက္သြားက်ပါစို႔လားေနာ္။
I heard a bid explosion WOW..
နိုင္ငံတကာကရတဲ့ အလွဴေငြေတြကမနည္းပါလား။ ျပည္တြင္းမွာလည္း တစ္ၿမိဳ ့ကိုသိန္း
ဘယ္ေလာက္လွဴရမယ္ဆိုၿပီး တြက္ခ်က္ၿပီးေကာက္ေနတာကြ…။
ဒါနဲ ့စာေတြက ေဖာင့္မေပၚဘူးေနာ္။ word ထဲကိုကူးၿပီးမွ ေဇာ္ဂ်ီနဲ ့ဖတ္ရတယ္။အဆင္ေျပ
ပါေစ။
Post a Comment