09 January, 2009

ခံႏိုင္ရည္ကိုစမ္းသပ္ျခင္း (၂)

တစ္ေန႔ကိုေလးငါးေျခာက္ၾကိမ္
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ့
အစာအိမ္ရဲ႔ စည္းကမ္းပ်က္မူကို
ေတာ္လွန္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ

႐ုပ္၀တၱဴပစၥည္းအသစ္အဆန္းေတြကို
လိုခ်င္တပ္မက္မိတဲ့
စိတ္ရဲ႔ အလိုဆႏၵကို
ပုန္ကန္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ

အဖူးအငံုအေခ်ာအလွေလးနဲ႔သာ
စံုမက္ေပါင္းဖက္လိုတဲ့
ႏွလံုးသားရဲ႔ အာသာရမၼက္ကိုလည္း
နားခ်ႏိုင္ခဲ့ၿပီ

အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးခဲ့တာ
ေသမင္းကို တစ္ႀကိမ္သတိေပးလိုက္တာပဲ

ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ တတ္ႏိုင္သမွ်ေလွ်ာ့ဖို႔
ဆႏၵရွိတိုင္းမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကိုလည္း
နားလည္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသခ်ာၿပီသာဆိုရင္
အိုေကၿပီသူငယ္ခ်င္းတို႔

ငါတို႔ ေခါင္းနဲ႔ေဆာင့္မိတဲ့အရာဟာ
အုတ္တံတိုင္းတစ္ခုမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္

သက္တမ္းတစ္၀က္ကိုေလာင္းေၾကးထပ္
ဘ၀ကိုပံုအပ္ၿပီးမွေတာ့
အ႐ံူးနဲ႔ေနာက္ေကာက္က်
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်
လွၫ့္ျပန္လို႔ေတာ့မျဖစ္ေသးဘူး

မွန္ေနရင္ဆက္ေလွ်ာက္မယ္
မွားခဲ့ရင္တစ္ကေနျပန္စၾကတာေပါ့ ။………။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္

3 comments:

ကုိေအာင္ said...

ကုိျငိမ္းခ်မ္းရယ့္ ကဗ်ာက အရမ္းအဓိပၸါယ္ရွိလုိက္
တာ၊ ေကာင္းတယ္ ကိုျငိမ္းခ်မ္း အားေပးလ်က္ပါ။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

သက္တမ္းတစ္၀က္ကိုေလာင္းေၾကးထပ္
ဘ၀ကိုပံုအပ္ၿပီးမွေတာ့
အ႐ံူးနဲ႔ေနာက္ေကာက္က်
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်
လွၫ့္ျပန္လို႔ေတာ့မျဖစ္ေသးဘူး
ဟုတ္တယ္.သိပ္ကိုမွန္တယ္.ေသြးထြက္ေအာင္ကိုမွန္တာ
ကဗ်ာမွာမာန္ေတြအၿပည့္ကိုေတြ႔ေနရတယ္ဗ်...
ၾကိဳက္တယ္.ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေရ႕
တခ်ိဳ႕ကေတာ့တစ္ကၿပန္မစရဲလို႔ကိုခက္ေနတာဗ်...

Apprenticeship said...

New Year resolution Kg tal :D :)