ဟင္းလင္းပြင့္ ေတာအုပ္

ကမၻာသစ္ကိုမွီဖို႔မေသခ်ာဘူး
ကမၻာေဟာင္းမွာရွင္ဖို႔မေသခ်ာဘူး

ဟစ္တလာေသသြားတာေသခ်ာတယ္
ကားလ္မာခ္ေျပာခဲ့တာေသခ်ာတယ္
ဗုဒၶေဟာခဲ့တာလည္းေသခ်ာတယ္
ေသခ်ာတယ္ဆိုတာမေသခ်ာဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္

အလတ္ဆတ္ဆံုးေလကိုရွဴရိူက္ဖို႔
အခက္ခဲဆံုးေတာင္ကုန္းကိုတက္ခဲ့တယ္

အခန္႔ျငားဆံုးစီးဆင္းဖို႔
အၾကမ္းတမ္းဆံုးျမစ္မွာဆန္ခဲ့တယ္

ဒီလိုနဲ႔
သခင္စိုးနဲ႔ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကိုလည္း
စိန္ေခၚရဲခဲ့ၿပီ

ဒီလိုနဲ႔
ျမာေပြတဲ့မာယာေကာ့စကီးကိုလည္း
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ

ဒီလိုနဲ႔
အိမ္ေထာင္ဆက္မ်ားတဲ့
ေမာ္စီတုန္းကိုလည္း
အၾကည္ညိဳပ်က္ခဲ့ၿပီ

ဒီလိုနဲ႔
ကိုဗဟိန္းျပတင္း၀မွာသာတဲ့
လေရာင္ကိုလည္းခံစားတတ္ခဲ့ၿပီ

ပန္းပြင့္ေတြနဲ႔စကားေျပာရင္း
ငွက္ေအာ္သံေတြမွာအဓိပၸါယ္ရွာရင္း
ေနပူထဲမီးပိြဳင့္မိေနတဲ့လမ္းမွာ
ဖိနပ္ေပါက္ကိုစီးရင္း
အခမ္းနားဆံုးခရီးကိုဆက္ခဲ့တယ္

ျမန္မာျပည္ကိုပခံုးနဲ႔ထမ္းတင္မယ္ဆိုရင္
သမၼတဦးသိန္းစိန္ကိုလည္းေထာက္ခံမယ္

ခ်စ္သူကိုေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ႏိုင္ရင္
ေဗလု၀ကိုလဲေက်းဇူးတင္တယ္

ဒီလိုနဲ႔
ဟိုခ်ီမင္းနဲ႔ဦး၀င္းတင္တို႔ရဲ႔အထီးက်န္ရဲရဲေတာက္
စိတ္ဓါတ္ကိုေလးစားရင္း

အၾကမ္းတမ္းဆံုးေန႔ေတြကို
အခမ္းနားဆံုးျဖတ္သန္းရင္း

ရွင္ဖို႔အတြက္ေသခဲ့ၿပီ..။…။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
(ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၂)