25 November, 2007

မိုင္ပ႐ိုဖိုင္

သစ္တပင္လို ငါရွင္သန္
ငွက္တေကာင္လို ငါပ်ံသန္း
ျမစ္တစင္းလို ငါေရွ႔ဆက္
ငါဟာ လူပီသသူ
ပုထုဇဥ္၀ါဒီတစ္ေယာက္ပဲ။

ငါဟာ..
အညာကိုခ်စ္သလို
ကဗ်ာကိုလည္းခ်စ္သူ..

ဧရာ၀တီကိုခ်စ္သလို
မစ္ဇူရီကိုလည္းခ်စ္သူ..

ငါဟာ
ေက်းလက္ေတးေတြႀကိဳက္သလို
ဟစ္ေဟာ့နဲ႔လည္းျမဴးတတ္သူ..

ေဟာလိ၀ုဒ္အက္ရွင္ဇာတ္ၾကမ္းကားေတြႀကိဳက္သလို
တိုက္တင္းနစ္ကိုလည္းခံစားတတ္သူ..

ဒီလိုနဲ႔ ငါရွင္သန္ခဲ့ရ ဘ၀ထဲ
ေက်ာကိုသပ္သပ္ၿပီး
ဓါးနဲ႔ထိုးဖို႔ႀကိဳးစားတတ္သူေတြ
ေျဗာင္စိန္ေခၚၿပီး
႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သြားတတ္သူေတြ
မ်က္ကြယ္မွာ အပုတ္ခ်ၿပီး
ေရွ႔တင္မွာ လြမ္းျပေနတတ္သူေတြ
သူတို႔ေတြေၾကာင့္
ငါ့မ်က္လံုးေတြအေရာင္ရင့္
ငါ့အသံေတြမာေက်ာ
ငါ့အမူအရာေတြရင့္သီး
ငါ့ႏွလံုးသားေတြေအးစက္လာခဲ့ရ။

အနာကို ေဆးမထၫ့္ပဲ
ပတ္တီးၾကပ္ၾကပ္စီးထားတတ္တဲ့ ေလာကႀကီးထဲ
အေပါစားမိတ္ကပ္ေတြ လိမ္းက်ံထားတဲ့
ျပၫ့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္လို
လွခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတတ္တဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲ
ေရလိုက္ငါးလိုက္ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႔
အံ၀င္ခြင္က်မျဖစ္ႏိုင္ေသးသူဟာ ငါျဖစ္တယ္။

ငါဟာ..
ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္သလို
ေယ႐ွဳကို တန္ဖိုးထားသူ..

ေနာ္မန္ဗက္သြန္းနဲ႔
ရဲေဘာ္ေခ်ကို အားက်သလို
ဦးေလးဟိုနဲ႔
ေဂ်ာ့၀ါရွင္တန္ကို ေလးစားသူ..

အခ်စ္နဲ႔သိကၡာအတြက္
ေသနတ္ခ်င္းယွဥ္ပစ္ရဲတဲ့
ပြတ္ရွကင္
တရားတဲ့တိုက္ပြဲအတြက္
စစ္ထဲ၀င္သြားရဲတဲ့
ဘိုင္ရြန္
႐ံွဳးပြဲမွန္းသိရက္
ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္တိုက္ပြဲ၀င္ရဲသူ
ယက္ဗ္စကီးနဲ႔
မင္ဒယ္စတန္း
ဒီကဗ်ာဆရာေတြကို
ေသေကာင္းေပါင္းလဲ ခ်စ္တတ္သူဟာလည္း
ငါပဲျဖစ္တယ္..။

ငါဟာ...
လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္တစ္ပ္ျဖစ္သလို
ဒိုင္ယာလက္တစ္ပ္ကိုလည္း ေက်ညက္ခ်င္သူ
လူ႔ယဥ္ေက်းတို႔ရဲ႔ ‘လူသားခ်င္းစာနာမူ’ ေခါင္းစဥ္တတ္ထားတဲ့
အဆိပ္လူးမွ်ားေတြကို သေဘာမက်တတ္သလို
အာဏာရွင္တို႔ရဲ႔ 'အ႐ူးထမူ' ကိုလည္း ဆန္႔က်င္တတ္သူ..

ငါဟာ..
အသစ္နဲ႔အေဟာင္းတုိ႔ရဲ႔ ေပါင္းကူးတံတား
အခ်စ္နဲ႔ျမစ္တို႔ရဲ႔ တမန္ေတာ္
ပန္းပြင့္ေတြအတြက္ ေလေျပ
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြအတြက္ မုန္တိုင္းျဖစ္ခ်င္သူ။

ငါဟာ..
ပြင့္ခ်ပ္ေလးတစ္ဖပ္လို ႏူးၫ့ံခ်င္သလို
ေတာ႐ိုင္းသတၱ၀ါတစ္ေကာင္လိုလည္း
ရိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္းခ်င္သူပါ..။
ဒီလိုနဲ႔..
ေနတတ္သူေတြအတြက္
ေၾကနပ္စရာ ကမၻာႀကီးထဲ

သစ္တပင္လို ငါရွင္သန္
ငွက္တေကာင္လို ငါပ်ံသန္း
ျမစ္တစင္းလို ငါေရွ႔ဆက္
ငါဟာ လူပီသသူ
ပုထုဇဥ္၀ါဒီတစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္..။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
၂၅ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၇

9 comments:

Mintasay said...

really really a nice poem, bro....it's absolutely touching.

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ ့။

Kaung Kin Ko said...

"ေက်ာကိုသပ္သပ္ၿပီး
ဓါးနဲ႔ထိုးဖို႔ႀကိဳးစားသူေတြ
ေျဗာင္စိန္ေခၚၿပီး
႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သြားတတ္သူေတြ
မ်က္ကြယ္မွာ အပုတ္ခ်ၿပီး
ေရွ႔တင္မွာ အားက်ေနတတ္သူေတြ"

ဆန္ ့က်င္ဘက္ေတြကို ယွဥ္ဖြဲ ့ထားတာ ထိတယ္ဗ်ာ။

Kaung Kin Ko said...

"အနာကို ေဆးမထၫ့္ပဲ
ပတ္တီးၾကပ္ၾကပ္စီးထားတတ္တဲ့ ေလာကႀကီးထဲ"

"ငါဟာ..
အသစ္နဲ႔အေဟာင္းတုိ႔ရဲ႔ ေပါင္းကူးတံတား
အခ်စ္နဲ႔ျမစ္တို႔ရဲ႔ တမန္ေတာ္
ပန္းပြင့္ေတြအတြက္ ေလေျပ
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြအတြက္ မုန္တိုင္းျဖစ္ခ်င္သူ။"

ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ အဖြဲ ့ေတြပါပဲဗ်ာ။

Chaos said...

ကဗ်ာေလးက
အားအျပည္႔ပါလား
အစ္ကို
ေကာင္းတယ္
ပံုေပၚတယ္

pandora said...

ဘယ္လိုလူလဲ သိပါၿပီ
စကားလံုးေတြက တယ္လန္းပါလား

MCT said...

အကိုေရ စာလံုးေလးေတြေရာ
အေတြးကို ပါအရမ္းၾကိဳက္တာပဲ။

ေက်ာကိုသပ္သပ္ၿပီး
ဓါးနဲ႔ထိုးဖို႔ႀကိဳးစားသူေတြ
ေျဗာင္စိန္ေခၚၿပီး
႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သြားတတ္သူေတြ
မ်က္ကြယ္မွာ အပုတ္ခ်ၿပီး
ေရွ႔တင္မွာ အားက်ေနတတ္သူေတြ
လူ႔ယဥ္ေက်းတို႔ရဲ႔ ‘လူသားခ်င္းစာနာမူ’ ေခါင္းစဥ္တတ္ထားတဲ့
အဆိပ္လူးမွ်ားေတြကို သေဘာမက်တတ္သလို
အာဏာရွင္တို႔ရဲ႔ 'အ႐ူးထမူ' ကိုလည္း ဆန္႔က်င္တတ္သူ..
အသစ္နဲ႔အေဟာင္းတုိ႔ရဲ႔ ေပါင္းကူးတံတား
အခ်စ္နဲ႔ျမစ္တို႔ရဲ႔ တမန္ေတာ္
ပန္းပြင့္ေတြအတြက္ ေလေျပ
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြအတြက္ မုန္တိုင္းျဖစ္ခ်င္သူ။

အဲစာပိုဒ္ေလးေတြ အရမး္ၾကိဳက္တာပဲ။
ေက်းဇူးအကို။ ဆက္ေရးပါဦးေနာ္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အနာကို ေဆးမထၫ့္ပဲ
ပတ္တီးၾကပ္ၾကပ္စီးထားတတ္တဲ့ ေလာကႀကီးထဲ
အေပါစားမိတ္ကပ္ေတြ လိမ္းက်ံထားတဲ့ ျပၫ့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္လို
လွခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲ
ေရလိုက္ငါးလိုက္ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႔
အံ၀င္ဂြင္က်မျဖစ္ႏိုင္ေသးသူဟာ ငါျဖစ္တယ္။
Very good and meaningful.....

Yaw Han Aung said...

ရွိေနတဲ့ ပရိုဖိုင္းကို ေဖာ္မက္ေတာ့ မခ်လိုက္ပါနဲ႔။ ေကာင္းေနလို႔ပါ။